Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 28-4 -2014


                   Τοιχογραφία της Άνοιξης του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης (1600π.χ. περίπου)



Η έκδοση στα ελληνικά της έκτης ενότητας του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Μαρσέλ Προυστ αποτελεί εκδοτική είδηση.







ANAZHTΩNTAΣ TON XAMENO XPONO

VI Η ΑΛΜΠΕΡΤΙΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΗ

ΜΑΡΣΕΛ ΠΡΟΥΣΤ 


Μετάφραση- επιμέλεια: Παναγιώτης Πούλος

ΕΣΤΙΑ 2014 σελ.290

ISBN 978-960-05-1604-3

Τιμή 16,20 € 




Με την Αλμπερτίν αγνοούμενη, έκτη ενότητα του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, δεν κλείνει απλώς κύκλος του «μυθιστορήματος της Αλμπερτίν», που περιλαμβάνει και την προηγούμενη πέμπτη ενότητα, τη Φυλακισμένη, αλλά ολοκληρώνεται και η επεξεργασία της θεματικής των περιπετειών της συνείδησης, ειδικότερα των διεργασιών του έρωτα και της ζηλοτυπίας. Η ολοκλήρωση αυτή αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάδυση, στον επόμενο και τελευταίο τόμο, τον Ανακτημένο Χρόνο, ενός πρωτότυπου και ιδιαίτερα επίκαιρου στοχασμού για τον ρόλο και τη σημασία της μαθητείας της Τέχνης στην οικοδόμηση της ατομικής και συλλογικής ζωής, στα συμφραζόμενα μιας ολοένα και πιο γενικευμένης μετάβασης της ανθρωπότητας από τις παραδοσιακές δομές της ύπαρξης στην κατάσταση της νεοτερικότητας.



                                      Ο Μαρσέλ Προυστ, ο αδελφός του Πομπέρ και η μητέρα του. 1895

Η Αλμπερτίν αγνοούμενη, σύντομο αλλά εξόχως συμπαγές επεισόδιο, και, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ίδιου του συγγραφέα, πιθανότατα το πιο καλογραμμένο τμήμα του μυθιστορήματος, απαρτίζεται από τέσσερα κεφάλαια, τα οποία αναφέρονται, αντίστοιχα, στις ψυχικές διακυμάνσεις του ήρωα με αφορμή τη φυγή και τον θάνατο της Αλμπερτίν, στις επιπτώσεις της υιοθεσίας και της μετονομασίας της Ζιλμπέρτ Σουάν σε δεσποινίδα ντε Φορσβίλ, στο ταξίδι του ήρωα και της μητέρας του στη Βενετία, και, τέλος, στις αναδιατάξεις του κοινωνικού ιστού που προκαλούνται μέσα από την τέλεση δύο γάμων. Ο άξονας που διατρέχει τον τόμο είναι, ωστόσο, η εξαντλητική ανάλυση μιας από τις ψυχολογικές παραμέτρους της έννοιας του Χρόνου, της διεργασίας της Λήθης. Ο Μαρσέλ Προυστ δεν αναδεικνύεται απλώς εδώ, γι' άλλη μια φορά, μεγάλος συγγραφέας, αλλά και ψυχολόγος εφάμιλλος του Φρόυντ.



Σχεδόν συνομήλικοι, γεννημένοι στο Ισραήλ, ο Αβραάμ Γεοσούα και ο Αμός Οζ είναι από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της πατρίδας τους:



Ρετροσπεκτίβα

Αβραάμ Γεοσούα



Μετάφραση: Μάγκυ Κοέν

Πόλις 2014 σελ. 569

ISBN 9789604359929



Τιμή 18,00 €



Ο Γιαΐρ Μόζες, ένας καταξιωμένος ισραηλινός σκηνοθέτης στη δύση της ζωής του, φτάνει στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, μαζί με τη γερασμένη ηθοποιό και πρώην μούσα του, τη Ρουθ, για να παραστεί σε ένα αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο του. Για έναν ανεξήγητο, ύποπτο λόγο, έχουν επιλεγεί γι’ αυτή τη ρετροσπεκτίβα μόνον οι πρώτες, άγουρες ταινίες του Μόζες, αυτές που είχε κάνει σε συνεργασία με τον πρώην σεναριογράφο του, με τον οποίο είναι μαλωμένος εδώ και τριάντα χρόνια. Πάνω από το κρεβάτι του, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, ο Μόζες ανακαλύπτει το αντίγραφο ενός αινιγματικού πίνακα με τίτλο Ρωμαϊκή ευσπλαχνία (Caritas Romana), που παριστάνει μια νέα γυναίκα να θηλάζει έναν ηλικιωμένο φυλακισμένο. 
Η παράσταση αυτού του πίνακα μοιάζει με πιστή απεικόνιση μιας τολμηρής σκηνής που είχε συλλάβει ο ευφάνταστος, στα όρια της ιδιοφυΐας, σεναριογράφος του, και την οποία ο Μόζες είχε καταργήσει, βιαστικά και ανενδοίαστα, προκαλώντας έτσι την τελειωτική ρήξη μεταξύ τους. Πώς και γιατί βρίσκεται τώρα αυτός ο πίνακας στο δωμάτιό του; Και ποιος κινεί τα νήματα αυτής της παράξενης ρετροσπεκτίβας; Καθώς ξετυλίγονται στην οθόνη οι εικόνες από τις παλιές ταινίες του, θραύσματα από μνήμες και απωθημένα συναισθήματα κατακλύζουν τον γηραιό σκηνοθέτη.    Ο Μόζες, σαν άλλος προσκυνητής, θα ξεκινήσει μια αναδρομή στο χρόνο, έναν απολογισμό των πεπραγμένων του, όχι για να κλείσει τα κιτάπια του, αλλά για να βρει έναν τρόπο να διορθώσει, ίσως, τα πράγματα και να μην απαρνηθεί την επιθυμία, τη λαχτάρα για δημιουργία, για αγάπη, για ζωή, «στον λίγο χρόνο που του [μας] απομένει». Οδηγός του σε αυτή την αναζήτηση θα είναι... ο δον Κιχώτης. 
Βάζοντας σε εξέχουσα θέση την Τέχνη και το συναρπαστικό ερώτημα κατά πόσον η ζωή και η τέχνη είναι συγκοινωνούντα δοχεία που αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοτροφοδοτούνται, ο Γεοσούα υπογράφει άλλο ένα εξαιρετικά τολμηρό, βαθιά ανθρώπινο, και γενναιόδωρο σε νοήματα μυθιστόρημα, με τη χαρακτηριστική, απαράμιλλη μυθοπλαστική του δεινότητα.




Εικόνες από τη ζωή στο χωριό

Διηγήματα
Άμος Οζ

μετάφραση: Λουίζα Μιζάν

Καστανιώτης  2013 186 σελ.
ISBN 978-960-03-5574-1 

Τιμή 9,60 € 








«Ονειρευόμασταν να διορθώσουμε τους εαυτούς μας, να διορθώσουμε ολόκληρο τον κόσμο.Πώς φτάσαμε ώς εδώ; Πού βρισκόμασταν πριν από όλα αυτά; Η αισιοδοξία των κιμπούτζ, οι προοδευτικές ιδέες, η αγάπη, έγιναν πράξεις ποταπές, βιαιότητα και υπεροψία».

Ένα χωριό με παλιά σπίτια, αιωνόβια κυπαρίσσια, καταπράσινους λόφους, οπωρώνες. Κάποιος, τις νύχτες, σκάβει κάτω από το σπίτι του γέρου Πέσαχ. Ο μεσίτης βρίσκεται κλειδωμένος στο υπόγειο του πεθαμένου συγγραφέα.                 Η κρεβατοκάμαρα της οικογένειας Λεβίν κρύβει κάποιο μυστικό, ενώ ο Πρόεδρος της κοινότητας ψάχνει τη γυναίκα του που έχει εξαφανιστεί.                              Μια άλλη γυναίκα, η γυναίκα του Τσέλνικ, έφυγε για την Καλιφόρνια και δεν επέστρεψε, ο γιος της Ντάλιας αυτοπυρπολείται, ενώ η χωρισμένη βιβλιοθηκάριος και ο νεαρός που λιώνει από πόθο γι' αυτήν το μόνο που βρίσκουν να συζητήσουν είναι για την αυτοκτονία της Βιρτζίνια Γουλφ.                                                     Ένα φανταστικό χωριό που θυμίζει Τοσκάνη, μια συλλογή από υπέροχες ιστορίες που έχουν κοινό παρονομαστή το μέρος στο οποίο διαδραματίζονται, ένα ψηφιδωτό αντί-ηρώων που έπαψαν να ψάχνουν να βρουν νόημα στη ζωή τους και το μόνο που ζητούν είναι να καταλάβουν τους κανόνες του παιχνιδιού. 


-“«Τώρα πια οι καρδιές βουβάθηκαν. Τέλος», αποφαίνεται ο Πέσαχ. Μέσα στο θλιμμένο, βασανιστικά όμορφο και πικρό βιβλίο του Αμος Οζ, τούτη η μελαγχολική φρασούλα τρεμοφέγγει σαν ένα αποκαρδιωμένο σχόλιο για το σύγχρονο Ισραήλ.” Κατερίνα Σχινά



« Τούτο το βιβλίο είναι ένα μάθημα ανθρωπιάς.» Ζοζέ Σαραμάγκου :


ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΝ’ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ

ΜΑΡΚΟΣ ΑΝΑ

Μετάφραση: ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΑΝΝΑ

Καστανιώτης 2014 ΣΕΛ. 400

ISBN 978960035704



Τιμή 17.30 € 





"Πάνω από εξήντα χρόνια καλύπτει η αυτοβιογραφία του Μάρκος Ανα. Κι όμως έχεις την αίσθηση ότι όλα όσα περιγράφει έγιναν σε μία ημέρα: ο ισπανικός εμφύλιος, η πολύχρονη φυλάκιση, τα ταξίδια του στη Μόσχα, τα συνέδρια, οι ομιλίες του στα πανεπιστήμια, οι επισκέψεις στα κοινοβούλια των ευρωπαϊκών και άλλων χωρών μετά την απελευθέρωσή του, όπου μίλησε για τις συνθήκες που επικρατούσαν στις φυλακές του Φράνκο, για τις διώξεις και τα εγκλήματα του καθεστώτος, τον αγώνα του να αναπτύξει ένα διεθνές σύστημα αλληλεγγύης για όσους εξακολουθούσαν να κρατούνται στις φασιστικές φυλακές."

«Πείτε μου πώς είν' το δέντρο, πείτε μου πώς είναι η δικαιοσύνη, μην μου λέτε πώς είναι η αξιοπρέπεια". Πείτε τους πώς είναι το δέντρο, διότι η φυλακή, σαν αχόρταγος βρικόλακας, ρουφάει σιγά σιγά τις αναμνήσεις απ' τον έξω κόσμο. Πείτε τους πώς είναι η δικαιοσύνη, διότι εκεί όπου βρίσκονται, ανάμεσα σε τέσσερις βρωμερούς τοίχους ή απέναντι απ' το εκτελεστικό απόσπασμα, έχει γίνει ποταπή γελοιογραφία, μια πομπώδης απομίμηση, το ίδιο το προσωπείο του εξευτελισμού. Μην τους λέτε όμως τι είναι αξιοπρέπεια, διότι τη γνωρίζουν πολύ καλά, μαζί της κοιμούνται και μαζί της ξυπνούν, έχουν φάει στο τραπέζι της ή της έχουν προσφέρει την πείνα τους και, ανάμεσα στο ένα και στο άλλο, αντιμέτωποι με δεσμοφύλακες και δήμιους, σφίγγοντας τα χείλη και τα δόντια την ώρα των ακραίων βασανιστηρίων, τούτοι οι άνθρωποι επαναπροσδιόρισαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στα μέρη όπου, σύμφωνα με τον κήρυκα των εγκληματιών, θα έπρεπε εν τέλει να τη χάσουν. 
Αυτό το βιβλίο του Μάρκος Άνα μας διηγείται πώς συνέβη. Παρουσιάζεται ως αναμνήσεις μιας ζωής, αλλά είναι πολύ περισσότερο από αυτό, όχι μόνον επειδή ο συγγραφέας απορρίπτει όλους και έναν έναν τους πειρασμούς να κοιταχτεί ικανοποιημένος στον καθρέφτη, αλλά κυρίως επειδή τον σπάει, ώστε στα πάμπολλα κομμάτια του να καθρεφτιστούν τα πρόσωπα των συντρόφων του στη δυστυχία. Το εγώ εδώ είναι πάντα εμείς.» 
Από τον πρόλογο του Ζοζέ Σαραμάγκου






Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

TOIBIN  COLM


Μετάφραση ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΑΘΗΝΑ

ΙΚΑΡΟΣ 2014 σελ. 120

ISBN 9789605720261



Τιμή 10,80 € 




ΜΕ τρυφερότητα και θλίψη, με πικρία και οργή, η Μαρία καταθέτει τη δική της εκδοχή του συγκλονιστικού γεγονότος που υπήρξε καθοριστικό τόσο για την ίδια όσο και για την ανθρωπότητα. Γερασμένη, καταπονημένη και εξόριστη, η Μαρία αγνοεί την παράμετρο ανθρωπότητα. Για κείνη μετράει ότι το παιδί της πέθανε με τρόπο σκληρό και απάνθρωπο για έναν απροσδιόριστο σκοπό, σε μια εποχή αλλαγών και ανακατατάξεων.
ΚΑΘΩΣ η ζωή της έχει αρχίσει να παίρνει μυθικές διαστάσεις, η Μαρία αποφασίζει να μιλήσει. Μέσα από τη σπαρακτική αφήγηση των γεγονότων αναδύεται όχι μόνον η τραγική μορφή της μητέρας αλλά και η μορφή της γυναίκας που ασκεί με το ίδιο ήθος και αυστηρότητα την κριτική και την αυτοκριτική.






ΦΩΤΕΙΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ


ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ 2014 σελ. 48
ISBN 9789609476720



Τιμή 6.70 € από 7,46





"ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΨΕΜΑ" 

Κοιτάζω εκστατικά
Τα θαύματα του κόσμου
Σκόρπια στα καθημερινά μου βήματα
Κρυμμένα στ' ολοφάνερο
Σε αυτονόητο μεταμφιεσμένα
Κοιτάζω εκστατικά
Τα μυστικά και θαύματα
Ηδονικά διαβάζω λέξη-λέξη
Το αιώνιο παραμύθι της ζωής
Κι εγώ ταγμένος να προσθέτω
Μια φράση εδώ
Ένα στίχο παρακάτω
Σαν έτσι να εξορκίζω
Τον πόνο και το θάνατο
Σαν έτσι να πιστεύω το ωραίο ψέμα
Ένα χάδι ή ένα χαμόγελο
Πριν σβήσουν όλα στο σκοτάδι



          

Αναζητήστε τα βιβλία σας, 
Επικοινωνήστε με το "Σελιδοδείκτη":

τηλ. κιν. 6977231843  
 email       books.iordanis@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου