Βιβλιοπροτάσεις 13-1-2014, το βιβλιοπωλείο των εξαίρετων βιβλίων.

Το αρχαιότερο βιβλιοπωλείο στον κόσμο, «Bertrand» στη Λισαβόνα, από το 1739.

Ο E.L. Doctorow είναι εκπληκτικός συγγραφέας".
"The New York Times Books Review"

Χόμερ & Λάνγκλεϋ

E.L. Doctorow 

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Πατάκης 2013    285 σελ.

Τιμή 11,50 € από 12,70

Οι Χόμερ και Λάνγκλεϋ Κόλιερ είναι αδέλφια - ο ένας, τυφλός και βαθύτατα διαισθητικός, ο άλλος, με τα σημάδια της τρέλας, ή ίσως και του μεγαλείου, που του προκάλεσαν τα δηλητηριώδη αέρια στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζουν απομονωμένοι στην κάποτε μεγαλοπρεπή έπαυλή τους στην Πέμπτη λεωφόρο της Νέας Υόρκης, μαζεύοντας από τους δρόμους της πόλης αντικείμενα που θεωρούν πως μπορεί να τους χρησιμεύσουν, συσσωρεύοντας τις καθημερινές εφημερίδες προκειμένου να δημιουργήσει ο Λάνγκλεϋ την άχρονη εφημερίδα του, που θα επέχει ρόλο προφητείας. Κι ωστόσο, τα επικά γεγονότα του αιώνα παρεισφρέουν στη ζωή των δύο αδελφών -πόλεμοι, πολιτικά κινήματα, τεχνολογικές ανακαλύψεις- και, παρόλο που θα ήθελαν να κλείσουν τον κόσμο απ' έξω, η ιστορία περνά, θα έλεγε κανείς, μέσα από το αδιαχώρητο του σπιτιού τους παίρνοντας διάφορες μορφές: του μετανάστη, της πόρνης, της κυρίας της καλής κοινωνίας, του κυβερνητικού πράκτορα, του γκάνγκστερ, του μουσικού της τζαζ· ο εσωστρεφής τους βίος αποδεικνύεται μια οδύσσεια πλήρης κινδύνων, καθώς τα δύο αδέλφια αγωνίζονται να επιβιώσουν και να βρουν κάποιο νόημα για τη ζωή τους.

Η αφήγηση του Doctorow αποτελεί μια ελεύθερη ανάπλαση της βιογραφίας των περιβόητων αδελφών Κόλιερ από τη Νέα Υόρκη, αλλά και μια οικογενειακή ιστορία με μυθικές αποχρώσεις - ένα συγκλονιστικό αριστούργημα που διαφέρει από όλα όσα μας έχει δώσει έως τώρα ο μεγάλος αυτός συγγραφέας. «Ο Ντόκτοροου (1931) είναι ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς. Η γραφή του τον εντάσσει στους μεταμοντέρνους, ενώ η προτίμησή του σε ιστορικά γεγονότα δεν κατατάσσει τα μυθιστορήματα στο ιστορικό είδος. Η ιστορία γι’ αυτόν είναι μια αφορμή για να σχολιαστούν χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης και είναι τέτοια η δεξιοτεχνία του, που το παρελθόν συνομιλεί διαρκώς με το παρόν.» Χρύσα Σπυροπούλου

Τα πορφυρά πανιά 

ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΓΚΡΗΝ

μετάφραση: Ιοκάστη Καμμένου

Κίχλη 2013 208 σελ.

Τιμή 13,10 € από 14,50

Τοποθετημένη στην επινοημένη από τον συγγραφέα, φανταστική χώρα που κάποιοι ονόμασαν "Γκρινλάντια", η νουβέλα του Αλεξάντρ Γκριν υιοθετεί την τεχνική της παραβολής και την ατμόσφαιρα του παραμυθιού για να αφηγηθεί μια μυθική ιστορία αγάπης. 

Η ερωτική αφύπνιση των δύο νεαρών ηρώων, της Ασσόλ και του Γκρέυ, και η πορεία προς την εκπλήρωση του έρωτά τους δίνονται μέσα από λαμπρές περιγραφές της φύσης και αρχετυπικούς συμβολισμούς. Ωστόσο, σε ένα δεύτερο επίπεδο, ως βασικό θέμα του κειμένου προβάλλει η αντίθεση ανάμεσα στην πεζή, εχθρική πραγματικότητα και την αληθινή ζωή: τον κόσμο του ονείρου και της επιθυμίας.

Γραμμένα σε ιδιαίτερα αισθαντική γλώσσα, τα Πορφυρά πανιά (1923) θεωρήθηκαν δείγμα ενός ιδιότυπου αισθητισμού, όταν, λίγα χρόνια μετά τη Ρωσική Επανάσταση, σιγούσαν ο ένας μετά τον άλλον οι Ρώσοι μοντερνιστές, για να παραχωρήσουν τη θέση τους σε αμφιβόλου ταλέντου "προλετάριους" συγγραφείς. 

Το κλίμα ωστόσο άλλαξε άρδην από τα τέλη της δεκαετίας του '50, οπότε εγκαινιάζεται μία περίοδος ενθουσιώδους υποδοχής του έργου του Γκρίν, που διαρκεί μέχρι σήμερα, καθιστώντας τα "Πορφυρά πανιά" μιαν από τις πιο δημοφιλείς νουβέλες της ρωσικής λογοτεχνίας.

                                                          Πορφυρά πανιά (1961) Alexadr Ptushko

«Δεν θέλω να ζω με επιδόματα, να χαρακτηριστώ ανάπηρος και ακόμα περισσότερο δεν θέλω να πάρω πολιτική σύνταξη. Όλη την ενήλικη ζωή μου ήμουν συγγραφέας. Αυτό ήταν το μόνο που σκεφτόμουν, αυτό ήταν το μόνο που με κρατούσε στη ζωή. Συγγραφέας λοιπόν θα παραμείνω μέχρι τέλους. Από την πολιτική απομακρύνθηκα μια και καλή όσο ήμουν ακόμη νέος και δεν πρόκειται να τραφώ τώρα από αυτό που μου είναι πλέον τόσο ξένο και άχρηστο. Στα νιάτα μου αφιερώθηκα στην πολιτική, τώρα όμως δεν έχω άλλα πάρε-δώσε με αυτή. Έχουμε πατσίσει. Τελεία και παύλα».         Αλεξάντρ Γκριν

Επιστροφή στη Βαβυλώνα και άλλες ιστορίες 

F. SCOTT FITZERALD 

μετάφραση:Άρης Μπερλής

Άγρα  2013    221 σελ.

Τιμή 13,50 € από 15,00

Το πηγαίο πεζογραφικό ταλέντο του Φιτζέραλντ και η συγγραφική του ευσυνειδησία πέτυχαν θαυμαστά αποτελέσματα: Πολλά διηγήματά του είναι εξαιρετικής ποιότητας, και θα μπορούσαν σίγουρα να κερδίσουν μια θέση σε ανθολογίες ή στις προτιμήσεις πολλών αναγνωστών, και όλα παρουσιάζουν ενδιαφέρον, λογοτεχνικό, αυτοβιογραφικό και γενικότερα ιστορικό - η κοινωνική πραγματικότητα, οι ατομικοί και συλλογικοί τρόποι και συμπεριφορές στις κρίσιμες δεκαετίες του '20 και του '30 αποτυπώνονται με ενάργεια τόσο στα μυθιστορήματα του Φιτζέραλντ όσο και στα διηγήματά του.

Το αυτοβιογραφικό στοιχείο είναι έντονο στην πεζογραφία του, και τα όρια μεταξύ βιογραφίας και μυθοπλασίας είναι συχνά δυσδιάκριτα. Η λογοτεχνικότητα όμως δεν μειώνεται - ακόμη και η πιο ευφάνταστη μυθιστορία γειώνεται στην εμπειρία.

Ο παρών τόμος συγκεντρώνει μερικές από τις καλύτερες και πιο διάσημες ιστορίες του Φιτζέραλντ. Μεταξύ των έξι κειμένων αυτής της συλλογής κορυφαίο είναι η "Επιστροφή στη Βαβυλώνα" - το καλύτερο κατά πολλούς από τα διηγήματά του. Γράφτηκε το 1930, ένα χρόνο μετά το Μεγάλο Κραχ, που τερμάτισε βίαια τη δεκαετία της ευμάρειας, του ηδονισμού και της επιπολαιότητας και άνοιξε τη δεκαετία της χρεοκοπίας και της κατάθλιψης.

Ακολουθούν η "Τρελή Κυριακή", τα "Χειμωνιάτικα όνειρα", η νουβέλα "Το πλουσιόπαιδο", "Η χαμένη δεκαετία" και η σπαρακτική "Κατάρρευση".

Στην "Κατάρρευση", όπως και σε όλα σχεδόν τα μυθοπλαστικά έργα του, κυριαρχεί η αίσθηση της χρεοκοπίας, της αποτυχίας, της απογοήτευσης, της απομάγευσης του κόσμου, της πρόωρης ψυχολογικής γήρανσης (που είναι το άλλο όνομα της ωριμότητας), της πικρίας, της απελπισίας, αλλά και της νοσταλγίας, της απώλειας όχι του παραδείσου αλλά της πεποίθησης ότι ο παράδεισος είναι εφικτός. Μητέρα όλων αυτών των θλίψεων είναι η αποτυχία της ερωτικής πίστης, η εγκατάλειψη τελικά μιας υποκειμενικής αλήθειας υπό την πίεση μιας θλιβερής αντικειμενικής πραγματικότητας. Ο Φιτζέραλντ είναι ρομαντικός ως το τέλος.

«Εποχιακός Διανομέας» ευαισθησίας και εξαίρετου πυκνού λόγου:

Εποχιακός Διανομέας

Νώντας Τσίγκας

Διηγήματα


Πανοπτικόν 2014     117 σελ.

Τιμή 7,7 από 8,52 ευρώ

Η εποχή, οι εμπειρίες, τα ανεξίτηλα τραύματα, οι μνήμες. Σιωπηλές επισκέψεις πόλεων και τοπίων που ξεπηδούν συχνά σαν τόποι ανύπαρκτοι. Διηγήσεις ονείρων. Ο εποχιακός διανομέας, σαν ρόλος γι’ αυτόν που γράφει, έχει υποχρέωση να θυμάται, να δονείται από αισθήματα, να κουβαλά το φορτίο του καιρού του και το άλγος του χρόνου που περνά… 

Εποχές και άνθρωποι που καθρεφτίζονται μέσα σε σκοτεινούς και παγερούς χειμωνιάτικους μήνες. Ανάμεσα στα κείμενα μια μονάχα άνοιξη κι αυτή με τον Επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής. Ένα καλοκαίρι μονάχα υπάρχει κι αυτό μ’ ένα σχεδόν θανατηφόρο καύσωνα. Μια πατρίδα που διώχνει τα παιδιά της. Και μια αποστομωτική φυγή. Ένας κανονικός εποχιακός διανομέας σε μια αιφνιδιαστική πράξη αντίστασης. Η εποχή που εξορίζει τους ποιητές της. Κι άνθρωποι ταπεινοί χωμένοι σε υπόγεια σαν πληγές στο πρόσωπο της κοινωνίας που κρύβονται. Η επιστροφή ενός πεθαμένου από καιρό φίλου χάρη στο διαδίκτυο. Κάποια Χριστούγεννα με χαρές και πένθη μαζί. Μονόλογος κοιτάζοντας μια φωτογραφία. Κάδρα της ζωής στην επαρχία πολλές δεκαετίες πίσω. Τελετουργικοί θάνατοι στη λίμνη. Ένα εγκαταλειμμένο σπίτι που αποκτά ζωή. Ένα ταπεινό -σχεδόν ανυπόστατο πουλί- σε κάποιο όνειρο αποκαλύπτει τους κατά συρροή φόνους κελαηδώντας. 

Όταν ένας ποιητικός διαδικτυακός διάλογος με το ραβδί του εκδότη μεταμορφώνεται σε βιβλίο, αντικείμενο τέχνης:  

     

Προς αυτή την αλόγιστη κατεύθυνση

Δημήτρης Δημητριάδης – Γιώργος Αλισάνογλου


Ποίηση


Σαιξπηρικόν  2014    σελ. 80


Τιμή 7,20 από 8,00 ευρώ

«ΤΟ ΤΟΜΙΔΙΟ ΑΥΤΟ, γραμμένο εξ ολοκλήρου σε μορφή ηλεκτρονικών μηνυμάτων κατά την περίοδο Μαρτίου-Ιουνίου 2013, προέκυψε από μία μακρά συζήτηση μετά το πέρας τής οποίας, το ίδιο βράδυ, αποφάσισα να στείλω στο μαίηλ τού συνομιλητή μου ένα ποίημα, απαύγασμα τής συζήτησής μας, το «Προς αυτήν την αλόγιστη κατεύθυνση». Μού απάντησε σχεδόν αμέσως με το «Η εδώ κατεύθυνση.» Δεν είχαμε παρά να συνεχίσουμε. Γ. Αλισάνογλου

ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΛΟΓΙΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

Οι λέξεις αποτυπώνουν την αστάθεια των πραγμάτων

Την αναζήτηση του χαμένου χρόνου
Δεν ήμασταν πια ποιητές
Ξεπεράσαμε την έννοια της ποίησης
Όχι επειδή ζήσαμε υπερβολικά μακριά της
Μα υπερβολικά κοντά της
Κυρίως, επειδή βγήκαμε από αυτήν

Η αυστηρότερη και συγχρόνως λεπτεπίλεπτη
Αστάθειά μας, απαγορεύει σε μας σήμερα
Να είμαστε ακόμη ποιητές
Τα πιο πολύτιμα ελαττώματα
Προσδιορίζουν την ύψιστη
Θνητότητά μας

Είμαστε κωμικοί
Σφιχταγκαλιάζοντας
Ετοιμοθάνατες γυναίκες
Πεθαίνουμε από Σώμα
Όλοι
Ακατάπαυστα
Γιατί το σώμα χρωστάει
Στον κωμικό
Θα πρέπει να του χρωστάει
Έτσι,
Η επιστροφή της άνοιξης
Δεν μπορεί να προκύψει
Από μια φευγαλέα προσπάθεια
Έρχεται ακριβώς
Εξ’ αιτίας μιας πολύτιμης φάρσας
Σε βάρος του ποιητή
Από μια σπουδαία
Αυθάδεια της εποχής
Που ξεσκίζει
Που διαθέτει
Χωρίς όρια το σώμα
Προς αυτή την αλόγιστη
Κατεύθυνση της γλώσσας
Ν’ α κ ο υ σ τ ε ί!                                                                                                          

[ Ξαφνικά ο ουρανός καθαρίζει Λουλούδι ψηλαφεί ολόγυρα το σώμα
Κανείς δεν ρώτησε για σένα Στην πλάτη σου διακλαδίζεται η σιωπή
Τα ίχνη σου βλέμμα βλέμμα έψαχναν να φωτίσουν Μα κανείς δεν
Ρώτησε για σένα Επουλώθηκε το βαθύ; Κάτι υπήρχε ανάμεσά τους
Ο συγκινημένος άνθρωπος Ξαφνικά ο ουρανός καλύφθηκε από μαύρα
Σύννεφα ] Γ.Α.

Η ΑΛΛΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

Κι όμως
μία αλόγιστη στιγμή
παραδομένη στην εμβέλειά της
και αφημένη να καταλήξει στον προορισμό της
δεν έχει άλλη κατεύθυνση
απ’ την καρδιά τού χρόνου
που χάνεται όταν δεν πλήττεται
ολοταχώς με τόλμη καίρια και ακαριαία
επιδιώκοντας να μετατρέψει
την ακαμψία σε κάμψη τής αδράνειας
και την σιωπή σε λόγο παραινετικό
Ετσι σιγά η οχλαγωγία
τέμνεται το μηδέν
θίγεται το προαιώνιο
και επανέρχεται το αρχικό
Τότε όλα ηρεμούν
όχι από χορτασμό και άδειασμα
αλλά από εκπλήρωση
εκείνου τού ελάχιστου που είναι
η έλευση τού πλήρους
και σπινθιροβολεί για μια στιγμή
εκείνο που είναι στιγμιαίο
ενώ θα έπρεπε
αν ήμασταν στ’ αλήθεια ζωντανοί
να διαρκεί
όσο το Σύμπαν Δ.Δ.

«Συνοπτικά, πρόκειται για εξαιρετική συγγραφή, με επίσης εξαιρετική απόδοση στα ελληνικά από τον Τεύκρο Μιχαηλίδη. Ακόμη κι αν βρείτε τα πρώτα τέσσερα κεφάλαια κάπως καταιγιστικά σε γεγονότα - θεωρήματα - νέα πρόσωπα, μη σταματήσετε την ανάγνωση: η συνέχεια είναι ένα αποκαλυπτικό ιστορικό ντοκυμαντέρ για τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και μια... πολύ καλή προπόνηση για τις αρχές του νέου.» Καφαντάρης Τάσος

Ονοματίζοντας το άπειρο

Lauren Graham

Jean-Michel Kantor

μετάφραση:Τεύκρος Μιχαηλίδης

Αλεξάνδρεια   2013  232 σελ.

Τιμή 16,30 € από 18,11

Τον Ιούνιο του 1913, πεζοναύτες του ρωσικού αυτοκρατορικού ναυτικού εισέβαλαν στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος του Αγίου Όρους και εκδίωξαν τους Ρώσους μοναχούς που ήταν εγκατεστημένοι εκεί και επιδίδονταν στην αιρετική πρακτική της Λατρείας του Ονόματος. Εξόριστοι σε απομονωμένες περιοχές της Ρωσίας, οι μοναχοί αυτοί πέρασαν στην παρανομία και ήρθαν σε επαφή με διανοούμενους που προσχώρησαν στο μυστικιστικό κίνημά τους, αντλώντας απ' αυτό την έμπνευση για μια από τις μεγαλύτερες μαθηματικές καινοτομίες του 20ού αιώνα: την επίλυση του αινίγματος σχετικά με τη φύση του απείρου. Ξεπέρασαν έτσι τις παράλληλες, πιο ορθολογιστικές, προσπάθειες ορισμένων Γάλλων μαθηματικών και οδηγήθηκαν από τις θρησκευτικές ενοράσεις τους στην περιγραφική θεωρία των συνόλων. "Μια παράφορη σύγκλιση μαθηματικής δημιουργίας και μυστικιστικών πρακτικών βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της εντυπωσιακής μελέτης για την εμφάνιση της θεωρίας των συνόλων στη Ρωσία των αρχών του 20ού αιώνα. Η αδρή αντιδιαστολή με τις μαθηματικές εξελίξεις στη Γαλλία φωτίζει την ιστορία, και το βιβλίο ηλεκτρίζεται από τα πορτρέτα των μεγάλων μαθηματικών που εμπλέκονται σ' αυτή: του τραγικού, του άτυχου, του αχρείου, του αληθινά αξιοθαύμαστου. Οι συγγραφείς προσφέρουν μια περιγραφή του Απείρου που είναι σύντομη, επιδέξια, σοβαρή και προσιτή σε μη μαθηματικούς . . . ένα εκπληκτικό κομμάτι μαθηματικής ιστορίας."              Barry Mazur, Παν. Χάρβαρντ

                                                                 Roxana Labagnara

"Στο τέλος του 19ου αιώνα, τρεις νεαροί Γάλλοι μαθηματικοί -ο Εμίλ Μπορέλ, ο Ρενέ Μπαιρ και ο Ανρί Λεμπέγκ- στηρίχτηκαν στο έργο του Γκέοργκ Κάντορ για να συλλάβουν μια νέα θεωρία συναρτήσεων που σε λίγα χρόνια άλλαξε τη μαθηματική ανάλυση. Όταν το έργο τους αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό, άρχισαν να το αμφισβητούν και εγκατέλειψαν την περαιτέρω έρευνα. Στη Ρωσία, υπό την ηγεσία του Ντιμίτρι Εγκόροφ, μια ομάδα μαθηματικών της Μόσχας πήρε τη σκυτάλη. Υποκινούμενοι από μια μυστικιστική παράδοση γνωστή ως Λατρεία του Ονόματος, βρήκαν τη δημιουργική έφεση να ονοματίσουν τα νέα αντικείμενα της γαλλικής θεωρίας των συναρτήσεων. Και άλλαξαν έτσι το πρόσωπο του μαθηματικού κόσμου."                 Bernard Bru, Παν. του Παρισιού V

Τα παιδιά του εμφυλίου 

Από την "κοινωνική πρόνοια" του Φράνκο στον "έρανο" της Φρειδερίκης (1936-1950)

Λουκιανός Χασιώτης 

Εστία  2013       371 σελ.

επιμέλεια σειράς: Ν. Ε. Καραπιδάκης

Τιμή 15,30 € από 17,00

Στη διάρκεια των εμφυλίων πολέμων στην Ισπανία (1936-1939) και στην Ελλάδα (1946-1949) τα παιδιά ενεπλάκησαν στις συγκρούσεις άμεσα και έμμεσα, είτε συμμετέχοντας ενεργά στην πολεμική προσπάθεια είτε ως θύματα των εχθροπραξιών, των βομβαρδισμών, των μετακινήσεων και, κυρίως, της ορφάνιας, της πείνας και των κακουχιών. Κάθε αντιμαχόμενη πλευρά ανέπτυξε τη δική της πολιτική πρόνοιας για τα παιδιά-θύματα του πολέμου συνδυάζοντας ανθρωπιστικούς, στρατηγικούς και προπαγανδιστικούς στόχους. Χιλιάδες αγόρια και κορίτσια αποσπάστηκαν από τις οικογένειες τους και μεταφέρθηκαν σε ειδικά κέντρα για να γλιτώσουν από τα δεινά του πολέμου αλλά και για να διαπαιδαγωγηθούν σύμφωνα με τις αντιλήψεις της κάθε πλευράς. Ο χωρισμός από την οικογένεια αποτέλεσε τραυματική εμπειρία, συχνά ωστόσο τους πρόσφερε καλύτερες συνθήκες ζωής και καλύτερες προοπτικές για την επαγγελματική τους αποκατάσταση ή για τη μόρφωση τους.

Το βιβλίο "Τα παιδιά του Εμφυλίου" προσεγγίζει συγκριτικά τις πολιτικές που ακολούθησαν οι αντίπαλοι στον ισπανικό και τον ελληνικό εμφύλιο για τα παιδιά-θύματα του πολέμου. Παρουσιάζει τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες μέσα από τις οποίες γεννήθηκαν και εξελίχθηκαν η "Κοινωνική Πρόνοια" (Αuxilio Social) στην Ισπανία και ο "Έρανος της Βασίλισσας" στην Ελλάδα καθώς επίσης τις ιδεολογικές αξίες με βάση τις οποίες οι δύο αυτοί οργανισμοί λειτούργησαν, εντοπίζοντας ομοιότητες και διαφορές, συνέχειες και ασυνέχειες.

Αναζητήστε τα βιβλία σας ,

Επικοινωνήστε με το "Σελιδοδείκτη":

 τηλ.κιν.   6957502380              τηλ.σταθ.  2310230590      

email        books.iordanis@gmail.com