Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 15-9-2014



Καλή σχολική χρονιά. Οι φωτογραφίες είναι από τη μεταπολεμική Ελλάδα και τις συνθήκες εκπαίδευσης στη δεκαετία του ’50.

                                                                    Αίθουσα σχολείου δεκαετία ‘50





“Παρά την έλλειψη αγωνίας για τα τεκταινόμενα, η ιστορία είναι τόσο ελκυστική που σε μαγνητίζει, δείγμα του εξαιρετικού στυλ του συγγραφέα, ο οποίος μας χάρισε ένα αλησμόνητο έργο.” Librofilo





Τις μέρες που λιγόστευε το φως

Όιγκεν Ρούγκε


μετάφραση: Τέο Βότσος

Κλειδάριθμος, 2012 472 σελ.
ISBN 978-960-461-527-8

Deutscher Buchpreis [Börsenverein des Deutschen Buchhandels] [2011]
Aspekte - Literaturpreis [2011]

Τιμή € 17,50



Η πολυτάραχη ιστορία μιας ανατολικογερμανικής οικογένειας από τα χρόνια της εξορίας μέχρι την Πτώση του Τείχους και ακόμα πιο πέρα... Ένα βιβλίο που μας ταξιδεύει από το Μεξικό και τη Σιβηρία ως τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, διασχίζοντας όλες τις κορυφές και τις αβύσσους του εικοστού αιώνα... 
Ένα πολυβραβευμένο μυθιστόρημα, διαποτισμένο με ευαισθησία και χιούμορ, που μας επιτρέπει να βιώσουμε την Ιστορία μέσα από τη ζωή μιας οικογένειας.
Στο επίκεντρο βρίσκονται τρεις γενιές: Οι παππούδες, πιστοί κομμουνιστές, επιστρέφουν από τη μεξικανική εξορία στη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας προκειμένου να συμβάλουν με το μερίδιο που τους αναλογεί στο χτίσιμο του νέου κράτους. 
Ο γιος τους, που ως έφηβος είχε μεταναστεύσει στη Μόσχα και αργότερα εκτοπίστηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία, επιστρέφει στη ΛΔΓ μαζί με τη Ρωσίδα γυναίκα του και βρίσκεται ξαφνικά σε μια δημοκρατία μικροαστών, την οποία εξακολουθεί να πιστεύει ότι έχει την ικανότητα να αλλάξει. Αντιθέτως, ο εγγονός αισθάνεται την πατρίδα επιλογής των παππούδων και των γονιών του ολοένα και πιο ασφυκτική, μέχρι που αποφασίζει να δραπετεύσει στη Δύση. 
Από γενιά σε γενιά, η ακτινοβολία της πολιτικής ουτοπίας θάμπωνε όλο και περισσότερο... 
Από γενιά σε γενιά, το φως όλο και λιγόστευε...
Μισός αιώνας ζωντανής Ιστορίας, ένα μυθιστόρημα γεμάτο απροσδόκητες ανατροπές και αποκαλυπτικές λεπτομέρειες.




“Πέρα όμως από τα πειστικά πορτρέτα των πρωταγωνιστών του, αυτό που μας προσφέρει απλόχερα ο συγγραφέας, φτάνοντας σε ένα σπάνιο λογοτεχνικό επίτευγμα, είναι το υψηλής ποιότητας χιούμορ, που σε συνδυασμό με τον σαρκασμό και την ενδοσκόπηση, μας αναγκάζει να ξανασκεφθούμε την ιστορική αναγκαιότητα του μυθιστορήματος ως μιας ξεχωριστής ευρωπαϊκής τέχνης. Παρόμοιες σελίδες έχουν να γραφτούν χρόνια στα γερμανικά και ίσως γι’ αυτό ο νομπελίστας Γκίντερ Γκρας χαιρέτισε τον Ρούγκε ως διάδοχό του.”                         Νίκος Δαββέτας




"Όλοι όσοι φτάνουν εδώ τα ίδια όνειρα ονειρεύονται. Αλλά μέσα σ’ αυτήν την αόρατη φυλακή, σαν κάτω από το γυάλινο σκέπαστρο ενός κλειστού θερμοκήπιου, νιώθεις σιγά σιγά τη δύναμή σου να στραγγίζει. Ο πυρετός –που τον αρπάζεις, όσα κινίνα κι αν καταπίνεις– σε λιώνει. Βουλιάζεις στην κούραση και στη χαύνωση. Στη νωθρότητα. Καταντάς ασπόνδυλο, μαλάκιο. Χωρίς να το αντιληφθείς καν, αποκόβεσαι από την πραγματική σου ύπαρξη, του Ευρωπαίου, όταν φεύγεις από τις μεγάλες πόλεις και έρχεσαι σ’ ετούτα τα καταραμένα χωριά τα χαμένα μέσα στους βάλτους. Κι αργά ή γρήγορα σε βρίσκει και σένα όπως όλους το μοιραίο χτύπημα: άλλοι μεθούν, άλλοι καπνίζουν όπιο, άλλοι γίνονται βάναυσοι σαν τ’ άγρια θηρία – μια δόση τρέλας δεν τη γλιτώνει κανείς".   AMOK




Αμοκ και άλλες νουβέλες

Stefan Zweig


μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

Άγρα, 2014 232 σελ.
ISBN 978-960-505-123-5 



Τιμή € 11,00







Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται πέντε από τις γνωστότερες και δημοφιλέστερες ιστορίες του Στέφαν Τσβάιχ (Βιέννη 1881 – Πετρόπολις, Βραζιλία, 1942), που αν και δημοσιεύτηκαν πολλές φορές και σε διάφορες μεταφράσεις στην Ελλάδα σε προηγούμενες δεκαετίες, παραμένουν κατ’ουσίαν άγνωστες στο ελληνικό κοινό που ανακαλύπτει ξανά τον Στέφαν Τσβάιχ τα τελευταία χρόνια. Γραμμένες από έναν από τους διασημότερους αυτόχειρες της λογοτεχνίας, έχουν κοινό παρονομαστή την αυτοχειρία και βίαιους θανάτους.

Το ΑΜΟΚ, η εκτενέστερη και διασημότερη από τις ιστορίες, πραγματεύεται την απομόνωση και την απώλεια της λογικής και του εαυτού ενός γιατρού σε μια ζούγκλα των Τροπικών της Μαλαισίας. Στο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ανακαλύπτεται γυμνός σε μια σχεδία ένας Ρώσος λιποτάκτης πολέμου. Στη ΛΕΠΟΡΕΛΛΑ, μια αλλόκοτη υπηρέτρια με ανύπαρκτη ζωή στο αρχοντικό ενός βαρόνου στις όχθες του Δούναβη, ερωτεύεται το αφεντικό της με καταστροφικές συνέπειες. Στο κλασικό και πολυδημοσιευμένο ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ έχουμε την ιστορία ενός ταπεινωμένου πάθους σ’ ένα μικρό γαλλικό λιμάνι, όπου βρίσκεται τυχαία ο αφηγητής-συγγραφέας, με ένα αριστοτεχνικό διφορούμενο τέλος. Στη ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΤΣΕΝΤΣΙ, με άλλο αφηγηματικό ύφος, ο Τσβάιχ αναδιαπραγματεύεται έναν αιμοσταγή θρύλο μέσα από την Ιστορία, δίνοντας μια νέα ποιητική διάσταση στο τραγικό και καταστροφικό πάθος.


«Τα αινίγματα της ψυχής έχουν πάνω μου αλλόκοτη κι έντονη, σχεδόν ανησυχητική επίδραση. Τρώγομαι να καταλάβω, η ανάγκη να διακρίνω αιτίες κι συσχετισμούς κυλάει στις φλέβες μου. Και οι παράξενοι άνθρωποι μπορούν με την παρουσία τους και μόνο να με οδηγήσουν σε παροξυσμό: Θέλω να τους καταλάβω με το ίδιο πάθος που φουντώνει μέσα μου όταν ποθώ μια γυναίκα».                  Στέφαν Τσβάιχ





Μαθήτριες σε σχολείο της Μεταπολεμικής Ελλάδας. Φωτογραφία της Β. Παπαϊωάννου. Αρχεία Φωτογραφίας του Μουσείου Μπενάκη.


«Στο «Μια χαρά είναι και έτσι» η Άννυ Πρου επανέρχεται στο Ουαϊόμινγκ, μετά το "Brokeback Mountain", σε αυτά τα ψυχολογικά πορτρέτα της αμερικάνικης επαρχίας που την έκαναν διάσημη σε όλο τον κόσμο. Λεπτό χιούμορ, βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης, καίριες κοινωνικές παρατηρήσεις, μια υπέροχη γραφή.» Ανταίος Χρυσοστομίδης



Μια χαρά είναι κι έτσι

Άννυ Πρου


μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014
256 σελ.
ISBN 978-960-03-5748-6, 

Τιμή € 14,00








Η γραφή της Άννι Πρου είναι κυριολεκτικά ιδιαίτερη. Κανένας άλλος δεν μπόρεσε να αποδώσει τόσο εύγλωττα περιοχές μέχρι τη χαρτογραφημένη από τον Γουίλιαμ Φώκνερ Γιοκναπατάουφα.
Η Πρου εισάγει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο πέρα από τη φαντασία μας, ο οποίος μοιάζει τόσο ζωντανός που φαίνεται αναπόφευκτος. Η βαθιά γνώση της Δύσης, της Ιστορίας, της ζωής των ραντσέρηδων και η θέληση που χρειάζεται για να ζεις σε μια σκληρή και γεμάτη αντιξοότητες περιοχή την κάνουν να περιγράφει τους ήρωές της με παραστατικότητα και ζωντάνια.
Αυτές οι εννέα εντυπωσιακές ιστορίες χαρακτηρίζονται από λεπτό χιούμορ και βαθιά σοφία.
Οι άνθρωποι της χώρας του "αμερικάνικου ονείρου" είναι διαφορετικοί, άλλοι είναι εκατομμυριούχοι, άλλοι ονειροπόλοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους και κάποιοι άλλοι νομίζουν πως οι υπόλοιποι είναι λάθος.
Με την τολμηρή, πρωτότυπη πρόζα της και τη συναρπαστική ματιά της στη λεπτομέρεια η Πρου έχει γράψει την συγκλονιστική συλλογή διηγημάτων της.





Η επανέκδοση δύο σημαντικών βιβλίων της ελληνικής πεζογραφίας, ζωντανεύουν την εποχή και την περιπέτεια της Αριστεράς:

«Για μένα η αλήθεια βρισκόταν πάντα στο απρόοπτο και το τολμηρό. Στην παραδοξολογία, σκέφτομαι, βρίσκεται πάντα το έμβρυό της, στην κοινοτοπία το πτώμα της». Ασημ. Πανσέληνος



Τότε που ζούσαμε



Ασημάκης Πανσέληνος

Μεταίχμιο, 2014 528 σελ.


ISBN 978-960-566-566-1


Τιμή € 15,00





Γραμμένο μες στη δικτατορία, το "Τότε που ζούσαμε" αποτελεί μια πράξη αντίστασης και μαζί μιαν απολογία της γενιάς του Ασημάκη Πανσέληνου (1903 - 1984). Ο Ασημάκης Πανσέληνος αναθυμάται τη ζωή του γνωρίζοντας πως ζει κανείς την εποχή που αγωνίζεται για κάτι καλύτερο, την εποχή που κάνει το χρέος του σαν πολίτης και σαν άνθρωπος προς τους συμπολίτες του και προς τους ανθρώπους του τόπου του και όλου του κόσμου. Οι αναμνήσεις του είναι η τελευταία του προσπάθεια να αγωνιστεί ξανά, η προσφορά του. η μνήμη πρέπει να διατηρείται, να επιβιώνει, να ξαναγίνεται μαγιά για τις γενιές που ακολουθούν και που έχουν τους δικούς τους αγώνες να δώσουν.
Ένα μαγευτικό βιβλίο αναμνήσεων, ένα βιβλίο με συγκλονιστικές μαρτυρίες, με γοητευτική ατμόσφαιρα και με ιδέες τολμηρές και ανατρεπτικές, μας βοηθά σήμερα να θυμόμαστε πως τίποτα στη ζωή δεν μας χαρίζεται -ούτε στους ανθρώπους ούτε στους λαούς- αν δεν πολεμήσουμε και αν δεν αντισταθούμε.

Η προσωπική του περιπέτεια αλλά και η ιστορία της Αριστεράς και η σχέση του με πρόσωπα-θρύλους, Βάρναλης, Βενέζης, Μυριβήλης, Καζαντζάκης, Τερζάκης, Κόντογλου, Κουν, Σεβαστίκογλου κ.ά..

"Ένα μάθημα ευγλωττίας, χιούμορ, εκστατικής παρατήρησης, μνήμης, κριτικής αντιμετώπισης και ώριμης πολιτικής συνείδησης. Ένα βιβλίο που τα 'χει όλα". Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ



                                                                Σχολείο στη μεταπολεμική Ελλάδα 


«Το βιβλίο της Διδώς για την Ηλέκτρα όχημα για ένα χρονικό της Κατοχής»    Μάρω Δούκα



Ηλέκτρα

Διδώ Σωτηρίου



Κέδρος 2014 144 σελ.

Τιμή 10,00









Πριν από εβδομήντα χρόνια -για την ακρίβεια το πρωί της 16ης Ιουλίου του 1944- ένα γυναικείο σώμα, φρικτά παραμορφωμένο από εγκαύματα και κακώσεις, μεταφερόταν στο νεκροτομείο από το «σφαγείο» που λειτουργούσε στο επιταγμένο ξενοδοχείο «Κρυστάλ», στην περιοχή της Βικτώριας.
Η αντίσταση είχε χάσει ένα από τα πιο ευγενικά και μαχητικά στελέχη της , την Ηλέκτρα Αποστόλου 
Η Διδώ στη δεκαετία του '50 ένιωσε την ανάγκη να τιμήσει τη φίλη της Ηλέκτρα, που δολοφονήθηκε όταν πια όλη η Αντίσταση και όλη η Ελλάδα έβλεπαν τη μέρα της απελευθέρωσης να πλησιάζει. 
Είναι απολαυστικές οι αφηγήσεις της Διδώς για τις αποστολές που ανέθετε το Κόμμα στις δυο τους· όπως, για παράδειγμα, να πάνε στον Πειραιά και να ξεσηκώσουν τις εργάτριες (ο κομματικός όρος ήταν "να κάνουν αγκιτάτσια") στις καπνοβιομηχανίες του Κεράνη και του Παπαστράτου. Η ιστορία κατά κανόνα κατέληγε με εισβολή της Ασφάλειας στο χώρο, με πυροβολισμούς στον αέρα και με την Ηλέκτρα και τη Διδώ να τρέχουν προς το σταθμό του Ηλεκτρικού για να επιστρέψουν στην Αθήνα. 
Ατέλειωτες ακόμη είναι οι αφηγήσεις της Διδώς για τη συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο Αντιπολεμικό και Αντιφασιστικό Συνέδριο Γυναικών στο Παρίσι.




Ανάλεκτα Η γλώσσα είναι μόνον μέσον

Αλέξανδρος Δελμούζος


επιμέλεια: Αλέξης Δημαράς, Αλεξάνδρα Πατρικίου

Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη
2014 516 σελ.
ISBN 978-960-231-161-5



Τιμή € 25,00







«Η Γλώσσα δεν είναι σκοπός αλλά μέσον· μέσον επικοινωνίας και μορφώσεως των ανθρώπων. Δεν υπάρχομεν δια να την εξυπηρετώμεν, την δημιουργούμεν δια να μας εξυπηρετή. Εκείνη η γλώσσα είναι δι' ημάς η καλυτέρα, η οποία μας εξυπηρετεί καλύτερον· και ζωντανούς ανθρώπους εξυπηρετεί καλύτερον μόνον η ζωντανή γλώσσα. Αυτή είναι καθρέφτης της ψυχής μας»
. (Αλέξανδρος Δελμούζος, Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου, 1911)


Στην έκδοση αυτή συγκεντρώνονται 67 κείμενα του Α. Δελμούζου για τη γλώσσα και την εκπαίδευση, τα οποία καλύπτουν ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα, από το 1907 έως το 1954. Κεντρικός και αμετάβλητος άξονας της σκέψης και της δράσης του Δελμούζου είναι η πεποίθηση ότι η εκμάθηση της γλώσσας και συγκεκριμένα της δημοτικής αποτελούσε το άκρως απαραίτητο μέσο για να επιτευχθεί ένας «ευγενέστερος» σκοπός, η καθιέρωση της λαϊκής εθνικής παιδείας. 
Η έκδοση συμπληρώνεται από εισαγωγικά κείμενα των Χάρη Αθανασιάδη (ιστορικού της εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) και Άννας Φραγκουδάκη (ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών), ένα συνοπτικό Χρονολόγιο της ιστορίας του δημοτικισμού και από μια Συμβολή στην εργογραφία του Δελμούζου.




 Επικοινωνήστε με το Σελιδοδείκτη: 


τηλ.κιν.      6977231843 
                                                                           email      books.iordanis@gmail.com       






                                                     

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου