Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 15-9-2014



Καλή σχολική χρονιά. Οι φωτογραφίες είναι από τη μεταπολεμική Ελλάδα και τις συνθήκες εκπαίδευσης στη δεκαετία του ’50.

                                                                    Αίθουσα σχολείου δεκαετία ‘50





“Παρά την έλλειψη αγωνίας για τα τεκταινόμενα, η ιστορία είναι τόσο ελκυστική που σε μαγνητίζει, δείγμα του εξαιρετικού στυλ του συγγραφέα, ο οποίος μας χάρισε ένα αλησμόνητο έργο.” Librofilo





Τις μέρες που λιγόστευε το φως

Όιγκεν Ρούγκε


μετάφραση: Τέο Βότσος

Κλειδάριθμος, 2012 472 σελ.
ISBN 978-960-461-527-8

Deutscher Buchpreis [Börsenverein des Deutschen Buchhandels] [2011]
Aspekte - Literaturpreis [2011]

Τιμή € 17,50



Η πολυτάραχη ιστορία μιας ανατολικογερμανικής οικογένειας από τα χρόνια της εξορίας μέχρι την Πτώση του Τείχους και ακόμα πιο πέρα... Ένα βιβλίο που μας ταξιδεύει από το Μεξικό και τη Σιβηρία ως τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, διασχίζοντας όλες τις κορυφές και τις αβύσσους του εικοστού αιώνα... 
Ένα πολυβραβευμένο μυθιστόρημα, διαποτισμένο με ευαισθησία και χιούμορ, που μας επιτρέπει να βιώσουμε την Ιστορία μέσα από τη ζωή μιας οικογένειας.
Στο επίκεντρο βρίσκονται τρεις γενιές: Οι παππούδες, πιστοί κομμουνιστές, επιστρέφουν από τη μεξικανική εξορία στη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας προκειμένου να συμβάλουν με το μερίδιο που τους αναλογεί στο χτίσιμο του νέου κράτους. 
Ο γιος τους, που ως έφηβος είχε μεταναστεύσει στη Μόσχα και αργότερα εκτοπίστηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία, επιστρέφει στη ΛΔΓ μαζί με τη Ρωσίδα γυναίκα του και βρίσκεται ξαφνικά σε μια δημοκρατία μικροαστών, την οποία εξακολουθεί να πιστεύει ότι έχει την ικανότητα να αλλάξει. Αντιθέτως, ο εγγονός αισθάνεται την πατρίδα επιλογής των παππούδων και των γονιών του ολοένα και πιο ασφυκτική, μέχρι που αποφασίζει να δραπετεύσει στη Δύση. 
Από γενιά σε γενιά, η ακτινοβολία της πολιτικής ουτοπίας θάμπωνε όλο και περισσότερο... 
Από γενιά σε γενιά, το φως όλο και λιγόστευε...
Μισός αιώνας ζωντανής Ιστορίας, ένα μυθιστόρημα γεμάτο απροσδόκητες ανατροπές και αποκαλυπτικές λεπτομέρειες.




“Πέρα όμως από τα πειστικά πορτρέτα των πρωταγωνιστών του, αυτό που μας προσφέρει απλόχερα ο συγγραφέας, φτάνοντας σε ένα σπάνιο λογοτεχνικό επίτευγμα, είναι το υψηλής ποιότητας χιούμορ, που σε συνδυασμό με τον σαρκασμό και την ενδοσκόπηση, μας αναγκάζει να ξανασκεφθούμε την ιστορική αναγκαιότητα του μυθιστορήματος ως μιας ξεχωριστής ευρωπαϊκής τέχνης. Παρόμοιες σελίδες έχουν να γραφτούν χρόνια στα γερμανικά και ίσως γι’ αυτό ο νομπελίστας Γκίντερ Γκρας χαιρέτισε τον Ρούγκε ως διάδοχό του.”                         Νίκος Δαββέτας




"Όλοι όσοι φτάνουν εδώ τα ίδια όνειρα ονειρεύονται. Αλλά μέσα σ’ αυτήν την αόρατη φυλακή, σαν κάτω από το γυάλινο σκέπαστρο ενός κλειστού θερμοκήπιου, νιώθεις σιγά σιγά τη δύναμή σου να στραγγίζει. Ο πυρετός –που τον αρπάζεις, όσα κινίνα κι αν καταπίνεις– σε λιώνει. Βουλιάζεις στην κούραση και στη χαύνωση. Στη νωθρότητα. Καταντάς ασπόνδυλο, μαλάκιο. Χωρίς να το αντιληφθείς καν, αποκόβεσαι από την πραγματική σου ύπαρξη, του Ευρωπαίου, όταν φεύγεις από τις μεγάλες πόλεις και έρχεσαι σ’ ετούτα τα καταραμένα χωριά τα χαμένα μέσα στους βάλτους. Κι αργά ή γρήγορα σε βρίσκει και σένα όπως όλους το μοιραίο χτύπημα: άλλοι μεθούν, άλλοι καπνίζουν όπιο, άλλοι γίνονται βάναυσοι σαν τ’ άγρια θηρία – μια δόση τρέλας δεν τη γλιτώνει κανείς".   AMOK




Αμοκ και άλλες νουβέλες

Stefan Zweig


μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου

Άγρα, 2014 232 σελ.
ISBN 978-960-505-123-5 



Τιμή € 11,00







Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται πέντε από τις γνωστότερες και δημοφιλέστερες ιστορίες του Στέφαν Τσβάιχ (Βιέννη 1881 – Πετρόπολις, Βραζιλία, 1942), που αν και δημοσιεύτηκαν πολλές φορές και σε διάφορες μεταφράσεις στην Ελλάδα σε προηγούμενες δεκαετίες, παραμένουν κατ’ουσίαν άγνωστες στο ελληνικό κοινό που ανακαλύπτει ξανά τον Στέφαν Τσβάιχ τα τελευταία χρόνια. Γραμμένες από έναν από τους διασημότερους αυτόχειρες της λογοτεχνίας, έχουν κοινό παρονομαστή την αυτοχειρία και βίαιους θανάτους.

Το ΑΜΟΚ, η εκτενέστερη και διασημότερη από τις ιστορίες, πραγματεύεται την απομόνωση και την απώλεια της λογικής και του εαυτού ενός γιατρού σε μια ζούγκλα των Τροπικών της Μαλαισίας. Στο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ανακαλύπτεται γυμνός σε μια σχεδία ένας Ρώσος λιποτάκτης πολέμου. Στη ΛΕΠΟΡΕΛΛΑ, μια αλλόκοτη υπηρέτρια με ανύπαρκτη ζωή στο αρχοντικό ενός βαρόνου στις όχθες του Δούναβη, ερωτεύεται το αφεντικό της με καταστροφικές συνέπειες. Στο κλασικό και πολυδημοσιευμένο ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ έχουμε την ιστορία ενός ταπεινωμένου πάθους σ’ ένα μικρό γαλλικό λιμάνι, όπου βρίσκεται τυχαία ο αφηγητής-συγγραφέας, με ένα αριστοτεχνικό διφορούμενο τέλος. Στη ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΤΣΕΝΤΣΙ, με άλλο αφηγηματικό ύφος, ο Τσβάιχ αναδιαπραγματεύεται έναν αιμοσταγή θρύλο μέσα από την Ιστορία, δίνοντας μια νέα ποιητική διάσταση στο τραγικό και καταστροφικό πάθος.


«Τα αινίγματα της ψυχής έχουν πάνω μου αλλόκοτη κι έντονη, σχεδόν ανησυχητική επίδραση. Τρώγομαι να καταλάβω, η ανάγκη να διακρίνω αιτίες κι συσχετισμούς κυλάει στις φλέβες μου. Και οι παράξενοι άνθρωποι μπορούν με την παρουσία τους και μόνο να με οδηγήσουν σε παροξυσμό: Θέλω να τους καταλάβω με το ίδιο πάθος που φουντώνει μέσα μου όταν ποθώ μια γυναίκα».                  Στέφαν Τσβάιχ





Μαθήτριες σε σχολείο της Μεταπολεμικής Ελλάδας. Φωτογραφία της Β. Παπαϊωάννου. Αρχεία Φωτογραφίας του Μουσείου Μπενάκη.


«Στο «Μια χαρά είναι και έτσι» η Άννυ Πρου επανέρχεται στο Ουαϊόμινγκ, μετά το "Brokeback Mountain", σε αυτά τα ψυχολογικά πορτρέτα της αμερικάνικης επαρχίας που την έκαναν διάσημη σε όλο τον κόσμο. Λεπτό χιούμορ, βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης, καίριες κοινωνικές παρατηρήσεις, μια υπέροχη γραφή.» Ανταίος Χρυσοστομίδης



Μια χαρά είναι κι έτσι

Άννυ Πρου


μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014
256 σελ.
ISBN 978-960-03-5748-6, 

Τιμή € 14,00








Η γραφή της Άννι Πρου είναι κυριολεκτικά ιδιαίτερη. Κανένας άλλος δεν μπόρεσε να αποδώσει τόσο εύγλωττα περιοχές μέχρι τη χαρτογραφημένη από τον Γουίλιαμ Φώκνερ Γιοκναπατάουφα.
Η Πρου εισάγει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο πέρα από τη φαντασία μας, ο οποίος μοιάζει τόσο ζωντανός που φαίνεται αναπόφευκτος. Η βαθιά γνώση της Δύσης, της Ιστορίας, της ζωής των ραντσέρηδων και η θέληση που χρειάζεται για να ζεις σε μια σκληρή και γεμάτη αντιξοότητες περιοχή την κάνουν να περιγράφει τους ήρωές της με παραστατικότητα και ζωντάνια.
Αυτές οι εννέα εντυπωσιακές ιστορίες χαρακτηρίζονται από λεπτό χιούμορ και βαθιά σοφία.
Οι άνθρωποι της χώρας του "αμερικάνικου ονείρου" είναι διαφορετικοί, άλλοι είναι εκατομμυριούχοι, άλλοι ονειροπόλοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους και κάποιοι άλλοι νομίζουν πως οι υπόλοιποι είναι λάθος.
Με την τολμηρή, πρωτότυπη πρόζα της και τη συναρπαστική ματιά της στη λεπτομέρεια η Πρου έχει γράψει την συγκλονιστική συλλογή διηγημάτων της.





Η επανέκδοση δύο σημαντικών βιβλίων της ελληνικής πεζογραφίας, ζωντανεύουν την εποχή και την περιπέτεια της Αριστεράς:

«Για μένα η αλήθεια βρισκόταν πάντα στο απρόοπτο και το τολμηρό. Στην παραδοξολογία, σκέφτομαι, βρίσκεται πάντα το έμβρυό της, στην κοινοτοπία το πτώμα της». Ασημ. Πανσέληνος



Τότε που ζούσαμε



Ασημάκης Πανσέληνος

Μεταίχμιο, 2014 528 σελ.


ISBN 978-960-566-566-1


Τιμή € 15,00





Γραμμένο μες στη δικτατορία, το "Τότε που ζούσαμε" αποτελεί μια πράξη αντίστασης και μαζί μιαν απολογία της γενιάς του Ασημάκη Πανσέληνου (1903 - 1984). Ο Ασημάκης Πανσέληνος αναθυμάται τη ζωή του γνωρίζοντας πως ζει κανείς την εποχή που αγωνίζεται για κάτι καλύτερο, την εποχή που κάνει το χρέος του σαν πολίτης και σαν άνθρωπος προς τους συμπολίτες του και προς τους ανθρώπους του τόπου του και όλου του κόσμου. Οι αναμνήσεις του είναι η τελευταία του προσπάθεια να αγωνιστεί ξανά, η προσφορά του. η μνήμη πρέπει να διατηρείται, να επιβιώνει, να ξαναγίνεται μαγιά για τις γενιές που ακολουθούν και που έχουν τους δικούς τους αγώνες να δώσουν.
Ένα μαγευτικό βιβλίο αναμνήσεων, ένα βιβλίο με συγκλονιστικές μαρτυρίες, με γοητευτική ατμόσφαιρα και με ιδέες τολμηρές και ανατρεπτικές, μας βοηθά σήμερα να θυμόμαστε πως τίποτα στη ζωή δεν μας χαρίζεται -ούτε στους ανθρώπους ούτε στους λαούς- αν δεν πολεμήσουμε και αν δεν αντισταθούμε.

Η προσωπική του περιπέτεια αλλά και η ιστορία της Αριστεράς και η σχέση του με πρόσωπα-θρύλους, Βάρναλης, Βενέζης, Μυριβήλης, Καζαντζάκης, Τερζάκης, Κόντογλου, Κουν, Σεβαστίκογλου κ.ά..

"Ένα μάθημα ευγλωττίας, χιούμορ, εκστατικής παρατήρησης, μνήμης, κριτικής αντιμετώπισης και ώριμης πολιτικής συνείδησης. Ένα βιβλίο που τα 'χει όλα". Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ



                                                                Σχολείο στη μεταπολεμική Ελλάδα 


«Το βιβλίο της Διδώς για την Ηλέκτρα όχημα για ένα χρονικό της Κατοχής»    Μάρω Δούκα



Ηλέκτρα

Διδώ Σωτηρίου



Κέδρος 2014 144 σελ.

Τιμή 10,00









Πριν από εβδομήντα χρόνια -για την ακρίβεια το πρωί της 16ης Ιουλίου του 1944- ένα γυναικείο σώμα, φρικτά παραμορφωμένο από εγκαύματα και κακώσεις, μεταφερόταν στο νεκροτομείο από το «σφαγείο» που λειτουργούσε στο επιταγμένο ξενοδοχείο «Κρυστάλ», στην περιοχή της Βικτώριας.
Η αντίσταση είχε χάσει ένα από τα πιο ευγενικά και μαχητικά στελέχη της , την Ηλέκτρα Αποστόλου 
Η Διδώ στη δεκαετία του '50 ένιωσε την ανάγκη να τιμήσει τη φίλη της Ηλέκτρα, που δολοφονήθηκε όταν πια όλη η Αντίσταση και όλη η Ελλάδα έβλεπαν τη μέρα της απελευθέρωσης να πλησιάζει. 
Είναι απολαυστικές οι αφηγήσεις της Διδώς για τις αποστολές που ανέθετε το Κόμμα στις δυο τους· όπως, για παράδειγμα, να πάνε στον Πειραιά και να ξεσηκώσουν τις εργάτριες (ο κομματικός όρος ήταν "να κάνουν αγκιτάτσια") στις καπνοβιομηχανίες του Κεράνη και του Παπαστράτου. Η ιστορία κατά κανόνα κατέληγε με εισβολή της Ασφάλειας στο χώρο, με πυροβολισμούς στον αέρα και με την Ηλέκτρα και τη Διδώ να τρέχουν προς το σταθμό του Ηλεκτρικού για να επιστρέψουν στην Αθήνα. 
Ατέλειωτες ακόμη είναι οι αφηγήσεις της Διδώς για τη συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο Αντιπολεμικό και Αντιφασιστικό Συνέδριο Γυναικών στο Παρίσι.




Ανάλεκτα Η γλώσσα είναι μόνον μέσον

Αλέξανδρος Δελμούζος


επιμέλεια: Αλέξης Δημαράς, Αλεξάνδρα Πατρικίου

Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη
2014 516 σελ.
ISBN 978-960-231-161-5



Τιμή € 25,00







«Η Γλώσσα δεν είναι σκοπός αλλά μέσον· μέσον επικοινωνίας και μορφώσεως των ανθρώπων. Δεν υπάρχομεν δια να την εξυπηρετώμεν, την δημιουργούμεν δια να μας εξυπηρετή. Εκείνη η γλώσσα είναι δι' ημάς η καλυτέρα, η οποία μας εξυπηρετεί καλύτερον· και ζωντανούς ανθρώπους εξυπηρετεί καλύτερον μόνον η ζωντανή γλώσσα. Αυτή είναι καθρέφτης της ψυχής μας»
. (Αλέξανδρος Δελμούζος, Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου, 1911)


Στην έκδοση αυτή συγκεντρώνονται 67 κείμενα του Α. Δελμούζου για τη γλώσσα και την εκπαίδευση, τα οποία καλύπτουν ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα, από το 1907 έως το 1954. Κεντρικός και αμετάβλητος άξονας της σκέψης και της δράσης του Δελμούζου είναι η πεποίθηση ότι η εκμάθηση της γλώσσας και συγκεκριμένα της δημοτικής αποτελούσε το άκρως απαραίτητο μέσο για να επιτευχθεί ένας «ευγενέστερος» σκοπός, η καθιέρωση της λαϊκής εθνικής παιδείας. 
Η έκδοση συμπληρώνεται από εισαγωγικά κείμενα των Χάρη Αθανασιάδη (ιστορικού της εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) και Άννας Φραγκουδάκη (ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών), ένα συνοπτικό Χρονολόγιο της ιστορίας του δημοτικισμού και από μια Συμβολή στην εργογραφία του Δελμούζου.




 Επικοινωνήστε με το Σελιδοδείκτη: 


τηλ.κιν.      6977231843 
                                                                           email      books.iordanis@gmail.com       






                                                     

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 11-8-2014


                                                                                   Φρεντ Μπουασονά Θεσσαλονίκη 1919

Ο Φρεντ Μπουασονά αποτύπωσε με το φωτογραφικό φακό του όψεις της Ελλάδας των αρχών του 20ού αιώνα, το φωτογραφικό του αρχείο «αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο με ιδιαίτερη ιστορική, λαογραφική, αρχαιολογική και καλλιτεχνική αξία. Η συγκρότησή του στο σύνολό της αποτελεί τεκμήριο νεότερης ελληνικής ιστορίας».




“Η ανεργία σε μια μικρή πόλη της Πενσυλβάνια, σαρώνει στο πέρασμα της. Δύο φίλοι, με εντελώς διαφορετικές απόψεις ζωής, προσπαθούν να διαφύγουν από τη μέγγενη του θανάτου. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και οντολογική.”



Αμερικάνικη σκουριά

ΦΙΛΙΠ ΜΑΓΕΡ



μετάφραση: Κωνσταντίνος Ματσούκας

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2014 416 σελ.
ISBN 978-960-03-5691-5


Τιμή € 18,00








Σε μια μικρή πόλη της Πενσυλβάνια όπου η ανεργία καλπάζει και η ζωή για τους νέους είναι αδιέξοδη και πνιγηρή, δύο φίλοι, αγαπημένοι αλλά και διαφορετικοί ως χαρακτήρες -ο ένας θέλει να γίνει σπουδαίος επιστήμονας, ο άλλος να συνεχίσει μια λαμπρή αθλητική καριέρα- ακολουθούν δύο διαφορετικούς δρόμους. Η απόφαση του ενός όμως να αλλάξει τη ζωή του και, ως ήρωας του Κέρουακ, να περιπλανηθεί σε αναζήτηση του εαυτού του, θα αναστατώσει και τη ζωή του άλλου. Οι δυο τους θα γνωρίσουν τη βία, το έγκλημα,την κοινωνική, οικονομική και ηθική κρίση που μαστίζει την Αμερική.
Πρώτο μυθιστόρημα ενός νέου συγγραφέα που ήδη θεωρείται από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του, η "Αμερικάνικη σκουριά" συγκλονίζει τον αναγνώστη με τις αλήθειες που λέει και το ρεαλισμό που το διακρίνει.

-Το δίδυμο που μας είχε χαρίσει τα «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» το 2004, ο βραζιλιάνος σκηνοθέτης Walter Salles και ο στενός συνεργάτης του, σεναριογράφος Jose Rivera, ανέλαβαν να μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα.





Φέτος με το βραβείο Νίκου Θέμελη, που έχει καθιερώσει ο δήμος Ανδρου στη μνήμη του συγγραφέα, βραβεύθηκε ο Γιώργος Δερτιλής, για το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του «Συνειρμοί, μαρτυρίες, μυθιστορίες» στο οποίο αναφέρεται -μέσα από μια οικογενειακή ιστορία- στην ιστορική πορεία της Ελλάδας τους τελευταίους δύο αιώνες.


Συνειρμοί, μαρτυρίες, μυθιστορίες

Γ. Β. ΔΕΡΤΙΛΗΣ



Πόλις 2013 σελ. 424

ISBN 9789604354238


Τιμή 16,20






-"Άνοιξη 1944. Λαμπρό μεσημεριανό φως, ησυχία απόλυτη, διάχυτο το άρωμα από τις νεραντζιές. Γωνία Ξενοκράτους και Λουκιανού, εκεί όπου αρχίζουν να κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια, όρθιο το παλικαράκι βγάζει το χωνί κι αρχίζει τα συνθήματα: "Ο Πόλεμος τελειώνει, τελειώνουν και οι Γερμανοί, ζήτω η ελευθερία, ζήτω το ΕΑΜ!" Αρπάζω το ξύλινο τουφεκάκι με τη γυαλιστερή μετάλλινη κάννη, τρέχω στο παράθυρο, σκαρφαλώνω στην καρέκλα για ν' ακούω καλύτερα και να τον βλέπω, να μη χάσω καμιά από τις λέξεις που δεν καταλαβαίνω.
Και ξάφνου ακούω τον ήχο της μοτοσικλέτας που έρχεται. Το παλικαράκι δεν την ακούει, το χωνί σκεπάζει τον ήχο. Τώρα τη βλέπω, τρίκυκλη, έρχεται μουγκρίζοντας από τη Σπευσίππου, γνώριμη η μισητή φιγούρα, ο οδηγός με το κράνος και το όπλο φορεμένο σταυρωτά με την κάννη να ξεπροβάλλει από τον ώμο του, στο καλάθι καθιστός ο άλλος, να κρατάει το πολυβόλο μπροστά στο στήθος του. Το φρένο στριγκλίζει, στροφή επιτόπου, πηδάει ο άλλος και στρέφει το πολυβόλο στα σκαλοπάτια, βγάζω κι εγώ τη γυαλιστερή κάννη από το παράθυρο και τον σημαδεύω, ανοίγει η μάνα μου την πόρτα, πέφτει επάνω μου με πνιγμένη τη φωνή και με σωριάζει στο πάτωμα ενώ κροταλίζει το αυτόματο, το σώμα της να με σκεπάζει.
Αργήσαμε πολύ να μιλήσουμε για το παλικάρι. Παιδί κι αυτός ήταν, ξανθομπάμπουρας σαν εμένα, μόνο κάτι λίγα χρόνια πιο μεγάλος."

-Τα κείμενα του βιβλίου αυτού, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά, είναι συνειρμικά. Το καθένα έφερνε στη μνήμη μου, την ώρα της γραφής, κύματα αναμνήσεων, βιωμάτων και συναισθημάτων, συνδέοντας έτσι το σήμερα με το παρελθόν· όχι μόνο το δικό μου παρελθόν - όχι μόνο της οικογένειάς μου, αλλά και του τόπου μας. Έτσι, συνειρμικά, παραπέμπω συνεχώς από τη "μικρή" στη "μεγάλη" Ιστορία των τελευταίων διακοσίων χρόνων.
Η αφήγηση πηγαινοέρχεται σε μια οικογενειακή ιστορία πέντε γενεών - από την πλευρά του πατέρα και της μάνας μου. Και ιχνηλατεί τους δρόμους που ο κάθε κλάδος ακολούθησε από την ύπαιθρο της Μάνης και της Κρήτης στις πόλεις και στην πρωτεύουσα, από τα κτήματα, από το εμπόριο, από τη δημόσια υπηρεσία, στον πλούτο ή στη φτώχεια. Οι πορείες αυτές σκορπίζουν τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας σε όλες τις κοινωνικές τάξεις - αγροτική, εργατική, μικροαστική, αστική. Και ανάλογα με την κοινωνική τάξη και το επάγγελμα, ορισμένα από τα μέλη της οδηγούνται στα αξιώματα, στην πολιτική, στην εξουσία. Άλλα μένουν στην αφάνεια - και δεν είναι τα λιγότερο ενδιαφέροντα.



"Κάτι κάναμε" παραδέχτηκε ο Ντένκομπ.
"Το κάτι είναι το παν. Είναι το εφικτό. Είναι εσύ!"


Η δεύτερη ευκαιρία

HENRY JAMES



Μετάφραση Καρολίνα Μέρμηγκα



Μελάνι 2014 σελ. 90

ISBN 9789609530804

Τιμή 9.00 ευρώ




«Για να είναι πραγματικά μεγάλο ένα έργο τέχνης», έγραψε ο Χένρι Τζέιμς σε μια από τις πρώτες του κριτικές, «πρέπει να αναπτερώνει την καρδιά». Αυτός ήταν ο στόχος του και στα δικά του γραπτά, και αυτός είναι και ο στόχος και η αγωνία του πρωταγωνιστή αυτής της νουβέλας, του μυθιστοριογράφου Ντένκομπ. Αν και δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να ταυτίσουμε τον Τζέιμς με τον ήρωα του, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι οι προβληματισμοί του Ντένκομπ αντανακλούν, σε μεγάλο βαθμό, τις αγωνίες του ίδιου του Χένρι Τζέιμς. Το πέρασμα του χρόνου, που δεν είναι ποτέ αρκετός, η αγωνία για το έργο που δεν είναι ποτέ όσο πρέπει καλό, η απελπισία ότι δεν έχει ακόμη καταφέρει να δημιουργήσει το αριστούργημά του. Ο Χένρι Τζέιμς μας προσφέρει σε αυτή τη νουβέλα ένα απόσταγμα του ταλέντου του, την «πλούσια συμπύκνωση» που αναζητούσε αγωνιωδώς, χωρίς σοβαροφάνεια όμως, αλλά με χιούμορ και λεπτή ειρωνεία

-«Ένας σύντομος μεν αλλά σπαρακτικά αληθινός Χένρι Τζέιμς.»




«Σκοπός μου ήταν να ξεκινήσω από τον Άθω και να φτάσω μέχρι τα κοπτικά μοναστήρια της Άνω Αιγύπτου, για να κάνω αυτό που άλλοι ταξιδιώτες, εκείνοι που θα ακολουθήσουν μετά από μένα, δεν θα μπορέσουν να κάνουν.» Oυίλιαμ Νταλρίμπλ Προφητικό και επίκαιρο!


Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου


Ουίλιαμ Νταλρίμπλ

μετάφραση: Κατερίνα Οικονομάκου

Ωκεανίδα, 2000 637 σελ.
ISBN 960-410-179-5



Τιμή € 18,00







Την άνοιξη του 587 μ.Χ. δυο καλόγεροι, ο Ιωάννης Μόσχος και ο μαθητής του Σοφρώνιος ο Σοφιστής, ξεκίνησαν να διασχίσουν ολόκληρη την τότε βυζαντινή αυτοκρατορία, από τις ακτές του Βοσπόρου ώς τους αμμόλοφους της Αιγύπτου. Σκοπός τους να συλλέξουν τη σοφία των μοναχών της ερήμου, των Αγίων Πατέρων της βυζαντινής Ανατολής, προτού ο εύθραυστος κόσμος τους -εμφανώς σε κατάσταση προχωρημένης ήδη διάλυσης- καταστραφεί οριστικά και εξαφανιστεί. Απόσταγμα του ταξιδιού τους ήταν το Λειμωνάριο, ένα βιβλίο που σήμερα κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί ως το αριστούργημα της βυζαντινής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας.

Δεκατέσσερις αιώνες αργότερα, ο Oυίλιαμ Νταλρίμπλ ξεκινάει από το Άγιο Όρος το ίδιο ταξίδι με οδηγό τον Μόσχο. Σκοπός του είναι αυτό που καμιά μελλοντική γενιά ταξιδιωτών δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει: ν' αντικρίσει, όπου αυτό είναι ακόμη δυνατόν, ό,τι αντίκρισαν ο Μόσχος και ο Σοφρώνιος, να κοιμηθεί στα ίδια μοναστήρια, να προσευχηθεί κάτω από τις ίδιες τοιχογραφίες, ν' ανακαλύψει τι απέμεινε και να καταγράψει την τελευταία αναλαμπή του Βυζαντίου.

-«Είχα φύγει απ’ τη Σκωτία στα μέσα του καλοκαιριού. Σε μια βδομάδα θα γιορτάζαμε τα Χριστούγεννα. Στο εξώφυλλο του ημερολογίου μου υπήρχε μια κηλίδα , που είχε αφήσει ένα ποτηρι ούζο που είχα πιει στο Άγιο Όρος. Στο εσωτερικό υπήρχαν λεκέδες από ένα ποτήρι τσάι που είχε χυθεί στην Κωνσταντινούπολη. Μερικά τρίμματα ζάχαρης είχαν κολλήσει τις σημειώσεις μου απ’ το Χαλέπι. Γύρω απ’ αυτά τα σημάδια, το βιβλίο είναι γεμάτο συζητήσεις , ονόματα ανθρώπων και τόπων, μερικά από τα οποία μοιάζουν τώρα αλλόκοτα και μακρινά» Oυίλιαμ Νταλρίμπλ



                                                                                     Φρεντ Μπουασονά - Μονή Βατοπεδίου 1929


«Λογοτεχνία φαντασίας, σε πρώτο επίπεδο. Ο Pessoa όμως με αυτό το βιβλίο καταφέρει κάτι πολύ βαθύτερο: Η εξουσία, οι αξίες του Δυτικού Πολιτισμού, η τάση για επιβολή και ο σαρκασμός της ανθρώπινης κατάστασης συνυπάρχουν σε ένα δείπνο υψηλών γαστρονομικών και λογοτεχνικών απαιτήσεων. Υπό το συγγραφικό προσωπείο του Αλεξάντερ Σερτς, ο δεκαεννιάχρονος τότε Pessoa γράφει ένα βιβλίο που η θεματική του θα τον ακολουθεί στα περισσότερα μεταγενέστερα έργα του.» ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗΣ


ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΔΕΙΠΝΟ

Fernando Pessoa



Μετάφραση Κωνσταντίνος Αρμάος

GUTENBERG 2014 σελ. 174

ISBN 9789600116182



Τιμή € 10,00






Το νεανικό γραπτό του Φερνάντο Πεσόα που "υπογράφει" ο συνομήλικος ετερώνυμός του Αλεξάντερ Σερτς -δημοσιευμένο για πρώτη φορά το 1978-, μας γνωρίζει μιαν άλλη πτυχή της αφηγηματογραφίας του: το διήγημα τρόμου. Η ατμοσφαιρικότητα και η γοητεία της εκλογίκευσης που αναιρείται από τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής μαρτυρούν τη γόνιμη θητεία του στους μάστορες του είδους τον ΙΘ' αιώνα. Το συνοδεύουν μια διεξοδική εξέταση των πηγών και των προθέσεών του από τον K. David Jackson και ένα πλούσιο εργοβιογραφικό χρονολόγιο.

«Δεν δυσκολεύομαι να ορίσω τον εαυτό μου» τονίζει στο επίμετρο του Γράμματα στην Οφέλια που παραθέτει η Μαρία Παπαδήμα. «Έχω γυναικεία ψυχοσύνθεση και αντρική ευφυΐα. Η ευαισθησία μου και οι ποικίλες εκφάνσεις της, διότι σε αυτό συνίστανται η ψυχοσύνθεση και οι εκδηλώσεις της, είναι γυναικείες. Οι ικανότητες συσχετισμού, η ευφυΐα και η θέληση που είναι η ευφυΐα της παρόρμησης, είναι αντρικές»

«Στο «Ενα πολύ πρωτότυπο δείπνο», ο τρόμος λειτουργεί ως περικάλυμμα και διαποτίζεται απ' το ανάλογο μαύρο χιούμορ του συγγραφέα. Η φαινομενική εκλέπτυνση του δυτικού πολιτισμού συνοδοιπορεί με τον αναλλοίωτο πρωτογονισμό του. Μια σύζευξη που δημιουργεί ένα υβρίδιο, μια τερατογένεση, που συνιστά μεταξύ άλλων το κριτικό σχόλιο του συγγραφέα για τους αποικιοκράτες της εποχής του.» Γιάννης Στάμος




ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ


ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ



Π.Ε.Κ 2014 σελ. 164

ISBN 9789605244163



Τιμή 9,00 €





Τούτο το βιβλίο χτίζεται πάνω σε μια αλληγορία. Στο Φάντασμα της Όπερας -το πασίγνωστο μιούζικαλ- ένας ιδιοφυής συνθέτης με παραμορφωμένο πρόσωπο διευθύνει τις παραστάσεις από τα σκοτεινά υπόγεια της Όπερας του Παρισιού. Οι θεατές απολαμβάνουν τις δημιουργίες του, το πρόσωπό του όμως αρνούνται να το αντικρίσουν.
Η επιστήμη, ως άλλο φάντασμα της όπερας, είναι μια δημιουργική δύναμη που επίσης κυβερνά τον κόσμο από το "υπόγειο". Εμφανίζεται όμως σε δύο διαφορετικές εκδοχές: το φάντασμα στη φύση και το φάντασμα στον πολιτισμό μας. Το φάντασμα στη φύση είναι οι θεμελιώδεις νόμοι -οι νόμοι του μικρόκοσμου- που κυβερνούν τον φυσικό κόσμο από τα έγκατα της ύλης, ενώ το φάντασμα στον πολιτισμό μας είναι πλέον η ίδια η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμός.
Και στις δύο εκδοχές του, το φάντασμα έχει ένα πολύ ανοίκειο πρόσωπο. Οι νόμοι του μικρόκοσμου είναι ό,τι πιο παράξενο έχουμε δει στη φύση μέχρι τώρα, ενώ και το πρόσωπο της ίδιας της επιστήμης ως κοινωνικού θεσμού δεν είναι περισσότερο προσφιλές στον σύγχρονο άνθρωπο.
Οι κοινωνίες μας θαυμάζουν την επιστήμη. Γνωρίζουν ότι σ' αυτήν οφείλουν την υλική ευμάρεια που απολαμβάνουν. Όμως το αληθινό της πρόσωπο, τον θεμελιώδη αντιδογματισμό της, το πνεύμα του υγιούς σκεπτικισμού που τη χαρακτηρίζει, προτιμούν να μην το βλέπουν. Ας μένει καλύτερα στο σκοτάδι· στο υπόγειο.

Τούτο το βιβλίο επιχειρεί να συμφιλιώσει τον αναγνώστη μ' αυτές τις λιγότερο οικείες όψεις της επιστήμης, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει και το ηθικό περιεχόμενο που ενυπάρχει στην επιστημονική μέθοδο καθ' εαυτήν: το δικαίωμα να αμφιβάλλεις έλλογα και η υποχρέωση να σκέφτεσαι ελεύθερα, αναγνωρίζοντας ως μόνη αυθεντία την εμπειρική πραγματικότητα.

                                                Φρεντ Μπουασονά - Πρόβατα κάτω από την Ακρόπολη 1903

Επικοινωνήστε με το "Σελιδοδείκτη" :

τηλ.κιν.6977231843      email      books.iordanis@gmail.com