Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 24-02-2014, το βιβλιοπωλείο των εξαίρετων βιβλίων.


Πρώτα γενέθλια του Σελιδοδείκτη. 
Θέμα επίκαιρο πάντα: η τέχνη, η λογοτεχνία, οι λέξεις απέναντι στη βαρβαρότητα.



                                                           Ζωγραφίζοντας την Guernica



Εγώ, 
λέξη φοβερή, που μιας και ειπώθηκε, μας υποχρεώνει για πάντα, μας δένει και μας ταυτίζει με όλα όσα σκεφτήκαμε και είπαμε αλλά και μ’εκείνα με τα οποία ποτέ δεν πέρασε από τον νου μας να ταυτιστούμε, ενώ στην πραγματικότητα, βαθιά μέσα μας, είμαστε ένα μαζί τους από πολύ παλιά». Ίβο Άντριτς.




Η καταραμένη αυλή
Νουβέλα

Ίβο Άντριτς

μετάφραση: Χρήστος Γκούβης

Καστανιώτης  2013 136 σελ.
ISBN 978-960-03-5435-5


Τιμή 8,70 € από 9,59





Ο Κιαμίλ, ένας ελαφροΐσκιωτος νέος, κρατείται στη μεγαλύτερη φυλακή της Κωνσταντινούπολης ως ύποπτος για παράνομες ενέργειες κατά της εξουσίας. Ο ίδιος ταυτίζει τον εαυτό του με τον σουλτάνο Τζιεμ, που διεκδικεί τον θρόνο από τον σφετεριστή αδελφό του Μπαγιαζίτ Β΄. Η ιστορία των δύο αδελφών δίνει στον Άντριτς την ευκαιρία να γράψει ένα από τα σημαντικότερα έργα του, όπου η φυλακή είναι σύμβολο της πιο τυραννικής και άδικης εξουσίας. Όπως λέει ένας από τους χαρακτήρες στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου: "Αν θες να ξέρεις τι πράμα είναι ένα κράτος και η διοίκησή του, κοίταξε μόνο να μάθεις πόσοι έντιμοι κι αθώοι άνθρωποι βρίσκονται στις φυλακές, κι από την άλλη, πόσοι εγκληματίες και παράνομοι είναι ελεύθεροι. Έτσι θα το μάθεις με τον καλύτερο τρόπο".

-«Αλληγορία για την τυραννία, τη σχέση εξουσιαστή και εξουσιαζομένου, τον φόβο και την ευτέλεια, την ανοησία και την κακοτυχία, την παρανόηση και την άγνοια, η βαθιά ποιητική νουβέλα του Αντριτς εξελίσσεται μέσα από αλληλοπεριχωρούμενες αφηγήσεις κι έτσι αποκτά ένα αδιάκοπα διαφεύγον, άπιαστο νόημα, μεταμορφώνεται σε ένα ερωτηματικό που επιδέχεται τις πιο ετερόκλιτες απαντήσεις. Οι εναλλασσόμενες αφηγήσεις δυναμιτίζουν το εγώ , την πιο βαριά λέξη, σύμφωνα με τον συγγραφέα, λέξη που άπαξ και εκστομιστεί ορίζει τη θέση μας, την εμφανίζει ως στέρεη και αμετάβλητη ενώ είναι ρευστή και φευγαλέα, και μετατρέπει την εξομολόγηση σε αυτοπαγίδευση»   Κατερίνα Σχινά

-Το 1961 ο συγγραφέας βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την επική δύναμη των λογοτεχνικών του θεμάτων και τον τρόπο που απεικονίζει την ανθρώπινη μοίρα, αντλώντας υλικό από την ιστορία της πατρίδας του».


                                                          Ο Ίβο Άντριτς στο Γεφύρι του Δρίνου


Ευχάριστη είδηση, η επανέκδοση του κορυφαίου μυθιστορήματος του Σερβο-Βόσνιου Ίβο Άντριτς στα ελληνικά:



Το γεφύρι του Δρίνου
Μυθιστόρημα


Ίβο Άντριτς

μετάφραση
: Χρήστος Γκούβης
Καστανιώτης 2013 496 σελ.
ISBN 978-960-03-5657-1 

Τιμή 19,20 € από 21,30







"Το γεφύρι του Δρίνου" δεν είναι μόνο ένα σημαντικό μυθιστόρημα. Είναι ένα βαλκανικό χρονικό τεσσάρων αιώνων ιστορίας, τεσσάρων θρησκειών και τριών εθνοτήτων που μοιράζονται τον ίδιο τόπο, την πόλη Βίσιεγκραντ στη Βοσνία. Στο κέντρο όλων αυτών το γεφύρι, αμετακίνητο από τη θέση του, σαν το πεπρωμένο που διατρέχει πότε φωτεινό και πότε σκοτεινό τις ανθρώπινες ζωές. Μόνο αν διαβάσει κανείς το προφητικό αυτό έργο μπορεί πραγματικά να κατανοήσει τα τραγικά γεγονότα στη Βοσνία και να διακρίνει τις ανθρώπινες δυνάμεις που πάντα λειτουργούσαν κάτω από την πολυεθνική κρούστα και το μωσαϊκό των θρησκειών. Το αριστούργημα του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα.




Γενέθλιος τόπος η Ουκρανία για τους συγγραφείς Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ και Άννα Αχμάτοβα.



Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα
Μυθιστόρημα


Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ


μετάφραση: Τίνα καραγεώργη, Γιούρη Γιαννακόπουλος

Θεμέλιο 1991 437 σελ.
ISBN 960-7293-92-4 


Τιμή 17.30 € από 19.17






Σε τρία πλάνα αναπτύσσεται αυτό το μεγάλο σε συνθετική δύναμη, τολμηρή φαντασία και σατιρική ευστοχία μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ: το ιστορικό-ψυχολογικό, μ' επίκεντρο τη μορφή του Πόντιου Πιλάτου του Ανθρώπου, που δε βρίσκει το ψυχικό σθένος να ενεργήσει σύμφωνα με τη συνείδησή του· το σατιρικό, με στόχο τους ατάλαντους, καιροσκόπους και τυχάρπαστους από το λογοτεχνικό-παρακαλλιτεχνικό, κυρίως, περιβάλλον της σταλινικής Μόσχας· και το λυρικό-δραματικό, μ' έναν συγκλονιστικό στην παραφορά και την έξαρση έρωτα του Μαιτρ και της Μαργαρίτας. Ο Σατανάς, που με την απίθανη συνοδεία του, ξεκινώντας από τα βάθη της μεσαιωνικής μαγείας, φτάνει στην Μόσχα για να μπλέξει και να ξεμπλέξει τραγέλαφους και τραγωδίες, που ένας διάολος μόνο πια το μπορεί, είναι το συναρπαστικό εύρημα που κορυφώνει την ένταση αυτού του μυθιστορήματος. Θα 'λεγε κανείς πως ο Μπουλγκάκοφ με το "Μαιτρ και Μαργαρίτα" εγκαινιάζει ένα νέο είδος μυθιστορήματος φανταστικού ρεαλισμού.



"Ο μεγαλοϊδεατισμός, η ανοησία, ο πνευματισμός, η υπερβολή, το γκροτέσκο - αλλά δοσμένο στα όρια του ρεαλισμού, που το κάνει να μοιάζει πιο αληθινό και από την αλήθεια - συνθέτουν το κλίμα σε τούτη τη σκοτεινή όπερα μπούφα που είναι ταυτοχρόνως και μια πινακοθήκη ματαιόδοξων, επηρμένων και ηλιθίων. Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα επηρέασε βαθύτατα τη σατιρική και μη πεζογραφία της μετασταλινικής περιόδου, όμως κανένα άλλο συγγενές ρωσικό μυθιστόρημα που θέλησε να διακωμωδήσει το σύστημα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Ούτε Η νήσος της Κριμαίας του Αξένοφ ούτε τα Απύθμενα ύψη του Ζινόβιεφ - για να μείνω στα καλύτερα. Σήμερα μάλιστα, παραμένοντας το ίδιο συναρπαστικό, μοιάζει ακόμη πιο επίκαιρο." ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ





Ρέκβιεμ 
Άννα Αχμάτοβα

μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου

Άγρα 2011 78 σελ.
Επανέκδοση: Α΄ έκδοση περ. "Κείμενα", 1973. Β΄ έκδοση στον τόμο "Άρης Αλεξάνδρου - Διάλεξα" Τυπογραφείο "Κείμενα", 1984. 
 ISBN 978-960-325-961-9 

Τιμή 12,60 € από 14,00





ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ, ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 30, ένας από τα εκατομμύρια των αθώων πού συλλαμβάνονταν και αγνοούνταν σε μπουντρούμια και στρατόπεδα, είναι και ο γιος της Άννας Αχμάτοβα, μιας από τις μεγαλύτερες Ρωσίδες ποιήτριες του 20ου αιώνα.
Τότε συνθέτει λοιπόν εκείνη ποιήματα που δεν τολμάει να τα εμπιστευτεί στο χαρτί: έμπιστοι φίλοι τα αποστηθίζουν και τα απαγγέλλουν σταθερά, επί χρόνια, για να μην τα ξεχάσουν.
Ξορκίζοντας την προσωπική της τραγωδία, η Αχμάτοβα μιλάει στο όνομα όλων των θυμάτων, καθώς και όλων των γυναικών που, όπως εκείνη, έκαναν ουρά για εβδομάδες και μήνες μπροστά στις φυλακές. Οι στίχοι της, "πλασμένοι με λέξεις δικές τους, φτωχές, πού κρυφάκουσα εκεί", θεωρούνται από τους πλέον αιχμηρούς της ρωσικής λογοτεχνίας.
Χάρη σ' αυτήν, οι δεκάδες εκατομμύρια πνιγμένες και τσακισμένες φωνές που διασχίζουν τον χωρόχρονο για να φτάσουν ως εμάς θα αντηχούν ακόμη για πολύ στη μνήμη της Ρωσίας.
Το "Ρέκβιεμ" τυπώθηκε για πρώτη φορά στα ρωσικά το 1963 στο Μόναχο. Στη Ρωσία τυπώθηκε ολόκληρο στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Η αριστουργηματική μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου πρωτοκυκλοφόρησε στα ελληνικά το 1973. Τη δίγλωσση έκδοση του "Ρέκβιεμ" συνοδεύουν μια εισαγωγή της Sophie Benech και επίμετρο του Γιώργου Κοροπούλη.




                                                          «Άννα Αχμάτοβα»     Μοντιλιάνι

«Ποίηση αιχμηρή αποτυπώνει αυτά που η Αχμάτοβα βίωνε όταν συνέθετε τους συγκεκριμένους στίχους. Ποίηση γεμάτη πόνο και αλήθειες ικανές να την καταδικάσουν σε θάνατο. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που το "Ρέκβιεμ" τυπώνεται για πρώτη φορά στα ρωσικά το 1968 στο Μόναχο. Όμως και η μετάφρασή του έχει τη δική της ιστορία. Ο Άρης Αλεξάνδρου μεταφράζει αριστουργηματικά την Άννα Αχμάτοβα στη φυλακή. Είναι, όπως γράφει η σύζυγός του Καίτη Δρόσου, "ο τρόπος που αγωνίζεται για τη βελτίωση συνθηκών ζωής και διατήρησης πνευματικής εγρήγορσης τις ώρες της αναγκαστικής του μοναξιάς". Εξαίσια ποίηση ως ενθύμιο μιας αποτρόπαιας εποχής».  Κρημνιώτη Πόλυ εφ. «Αυγή»




"Το μυθιστόρημα του Μαργαρίτη είναι γραμμένο πάνω στην κόψη του ξυραφιού μιας βαριά αδιέξοδης και απεγνωσμένης εποχής και οι καταστάσεις τις οποίες αποδεσμεύει μπορεί να λειτουργήσουν ως απτά τεκμήρια της ψυχικής συντριβής που βιώνουν οι άνθρωποι στην Ελλάδα σήμερα τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.”  
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου




Όταν θα βγαίνουν τα λιοντάρια, φίλησέ με

Μυθιστόρημα

Κυριάκος Μαργαρίτης

Ψυχογιός  2013 402 σελ.


Τιμή 15,00 € από 16,60








Σημαίες, τυμπανοκρουσίες, μεγάφωνα. Κρίση, αδικία, αγανάκτηση. Η πλατεία γίνεται αρένα. Στο βάθος, τα θηρία ξυπνούν και βρυχώνται. Αυτό το Μάη η Αθήνα νοσταλγεί τους Δεκέμβρηδες. Αυτό το Μάη, η άνοιξη δεν λέει να ανοίξει.

Ο Πέτρος αναζητά τη Σοφία μέσα σε πρόσωπα νεκρών αγαπημένων γυναικών, σε μια ιστορία αγάπης, σε μάτια γάτων, ασημένια πτηνά, παλιά σπιρτόκουτα. Η Σοφία ονειρεύεται τον Πέτρο μα την βαραίνουν οι ενοχές, η έρημη πόλη, ο θεριστής και μια αράχνη κουτσή που την έπεισε ότι δεν είναι τώρα καιρός για έρωτες. Γύρω τους, μια δέσμη άνθρωποι, φίλοι κι εχθροί, εναγωνίως κυνηγούν τη χίμαιρά τους, ίδια για όλους κι ανόμοια, ψάχνοντας μέσα της το χρόνο που χάθηκε ή τον εαυτό που χάθηκε - και που ίσως να 'ναι το ίδιο πράγμα.

Πώς ανθίζουν οι πληγές; Πώς καταργείται ο θάνατος; Πώς γράφεται μια ιστορία αγάπης την ώρα του πιο μεγάλου μακελειού;

Ένα μυθιστόρημα για την αγωνία μιας γενιάς να μείνει ζωντανή μες στη μιζέρια, μια ιστορία για τον επικίνδυνο ρεαλισμό της ζωής ενάντια στον ασφαλή ρομαντισμό του θανάτου ή για την αλήτικη αυθάδεια της γάτας ενάντια στο νικηφόρο βρυχηθμό του λιονταριού.







    Κλασική πρόταση:







Το πρόσωπο της βαρβαρότητας έχει το λογοτεχνικό του κάτοπτρο, είναι το «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας» και ο λόγος του Σελίν, ικανός να στιγματίσει, να λοιδορίσει , να ουρλιάξει.



Ταξίδι στην άκρη της νύχτας 

Μυθιστόρημα
Σελίν


μετάφραση: Σεσίλ Ιγγλέση- Μαργέλου 
Εστία     638 σελ.
ISBN 978-960-05-1324-0
Prix Renaudot [1932] 


Τιμή 24,31 € από 27,01





-«Το να μπορείς να ξεφύγεις ζωντανός από ένα τρελαμένο διεθνές σφαγείο είναι όπως και να 'χει, ένα εχέγγυο διακριτικότητας και τακτ..... 
Δεν έχανε ευκαιρία η μάνα μου να προσπαθεί να με πείσει ότι ο κόσμος ήταν καλοήθης και ότι η ίδια έπραξε άριστα που με συνέλαβε. Είναι η μεγάλη υπεκφυγή της μητρικής αμέλειας αυτή η υποτιθέμενη Πρόνοια.... 
Τέρμα το μυστήριο, τέρμα η αφέλεια, τη φάγαμε όλη την ποίησή μας, μιας και ζήσαμε ως εδώ. Είναι κολοκύθια η ζωή».

-"Αριστούργημα!"... "Ανοσιούργημα!"... "Μνημειώδες!"... "Ελεεινό!"... "Υψηλό!"... "Χυδαίο!"... "Κωμικό!"... "Τραγικό!"... "Κωμικοτραγικό!"... "Φιλάνθρωπο!"... "Ακροδεξιό!"... "Αναρχικό!"... "Έκφυλο!"... "Χειμαρρώδες!"... "Ηρωικό!"...
Μυριάδες λέξεις γράφτηκαν ήδη το 1932, όταν οι εμβρόντητοι αναγνώστες σαλπάρισαν γι' αυτό το αναπάντεχο ταξίδι, που άλλαξε τα τοπία της γλώσσας, της τέχνης, της ζωής! Μυριάδες γράφονται ακόμη, γιατί το μυθιστόρημα του Σελίν εξακολουθεί να μας συγκλονίζει, να μας μεταμορφώνει, να μας μετουσιώνει. Κανείς δεν επέστρεψε, κανείς δεν θα επιστρέψει αλώβητος από την "άκρη της νύχτας".

-«Ήρωας, παρασημοφορημένος μάλιστα, του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αντισημίτης, οπαδός του ναζισμού αργότερα, νομάς, φυγόδικος, ιδιόρρυθμος γιατρός, τρόφιμος καταγωγίων και φυλακών, ο Σελίν (1894-1961) δεν δίστασε να κατεβεί έως τον έσχατο κύκλο της κόλασης. Ο συγγραφέας, ο οποίος δικαιωματικά ανήκει στους μείζονες δημιουργούς του εικοστού αιώνα, ευτύχησε στη γλώσσα μας, διότι τον ανέλαβε η Σεσίλ Ιγγλέση - Μεργέλλου. Η μετάφρασή της, από κάθε πλευρά ποιητική, προστίθεται στα γραμματολογικά μας αποκτήματα.» 
Γιώργος Βέης
«Το «Ταξίδι...» του, όπως κι αν χαρακτηρίστηκε, αυτονομήθηκε και παραμένει αγέραστο, παρά τα 76 του χρόνια. 
Κανείς δεν αμφισβητεί την επανάσταση που έφερε: ο αποστασιοποιημένος μέχρι τότε αφηγητής ταυτίστηκε με τους μυθιστορηματικούς ήρωες και μίλησε τη γλώσσα τους. Ο διάσημος ήρωας - αφηγητής Μπαρνταμού σκιαγράφησε μοναδικά με το λαϊκό προφορικό ιδίωμά του τη φρίκη του Α Παγκοσμίου Πολέμου και την ανθρώπινη μικροψυχία.»
«Η γλώσσα του Σελίν είναι κάτοπτρο όπου ανακλάστηκαν μεγενθυσμένα όλα όσα ο πόλεμος και η μεταπολεμική οικονομική κρίση ανέσυραν στην επιφάνεια… τα χίλια δεινά της μαζικοποίησης, της εμπορευματοποίησης, της διογκούμενης πραγμοποίησης του δυτικού κόσμου… ο ευρωπαϊκός μαρασμός, οι βάναυσες, κοινωνικές ανακατατάξεις, η μικροαστική αποσάθρωση, η προλεταριακή απόγνωση, τα αποικιοκρατικά εγκλήματα, η αμερικανική κατίσχυση, η διολίσθηση των παραδοσιακών αξιών, η πολιτική και καλλιτεχνική αμφισβήτηση, η αναβράζουσα διαμαρτυρία. Όλα όσα σήμαναν την αρχή του τέλους της εκπολιτιστικής μας αυταπάτης.». (Από το επίμετρο του βιβλίου) Σεσίλ Ιγγλέση - Μαργέλλου

«Ο Σελίν μπήκε στη μεγάλη λογοτεχνία όπως άλλοι εισέρχονται στο ίδιο τους το σπίτι» Λέων Τρότσκι 
«Το ήδη διάσημο μυθιστόρημα του Σελίν μπορεί να θεωρηθεί η περιγραφή των σχέσεων που ο άνθρωπος διατηρεί με τον ίδιο του το θάνατο..» Georges Bataille



        Olga Kardovskayia1914     «Άννα Αχμάτοβα» 




Αναζητήστε τα βιβλία σας,
Επικοινωνήστε με το "Σελιδοδείκτη":

τηλ.κιν.   6957502380              τηλ.σταθ.  2310230590      
email        books.iordanis@gmail.com

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 17-02-2014, το βιβλιοπωλείο των εξαίρετων βιβλίων.



Ιστορικό και λογοτεχνικό ταξίδι στη Λατινική Αμερική και στις «δικές» μας κοινότητες της Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας:



Ο υπολοχαγός του Ζαπάτα, Φορτίνο Σαμάνο, αντιμετωπίζει το εκτελεστικό απόσπασμα.                                                                         Foto       Αγουστίν Βίκτορ Καζασόλα


«Είστε ο καλύτερος μυθιστοριογράφος της Λατινικής Αμερικής». 
 Έρνεστ Χέμινγουέι


ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ
Μυθιστόρημα

Ενρίκε Σέρπα

Μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης



OPERA 2013 σελ. 264

Τιμή 12,50 από 13,85 €







Η σκούνα λεγόταν "La Buena Ventura" (Η καλή τύχη) - ένα όνομα που μπορεί στη στεριά να μην είχε τόση βαρύτητα, αλλά στη θάλασσα, διβάρι δεισιδαιμονιών, θεωρούνταν γούρι. Δεν ήταν λίγες οι φορές που, ενώ προμηνύονταν μανιασμένες καταιγίδες, η μαγεία του εξανέμιζε το φόβο της καταστροφής. Καμία ναυτική προσευχή δεν είχε πιο τονωτικές ιδιότητες, καμία μαγγανεία δε σε προδιέθετε σε τόση αισιοδοξία. Όσο κι αν η θάλασσα μεταμορφωνόταν σε μια τεράστια κι αχόρταγη φαγάνα, όσο κι αν ο άνεμος έβαζε τα πιο τρομερά δυνατά του, όσο κι αν ο θάνατος ζητούσε το αίμα μας μέσα από τα νερά του ερέβους, όσο κι αν βρυχόταν ο τυφώνας, κανείς πάνω στο πλοίο δεν τα 'χανε."

Χρησιμοποιώντας με υποδειγματικό και ακριβή τρόπο μια γλώσσα τόσο λόγια όσο και λαϊκή, κατέχοντας σε βάθος την τεχνική του εσωτερικού μονολόγου και γνωρίζοντας άριστα το χώρο και το χρόνο όπου κινούνται οι ήρωές του, ο Σέρπα ιστορεί τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν οι κουβανοί ναυτικοί στα χρόνια πριν από την επανάσταση που έφερε τον Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Η ζωή ήταν σκληρή κι ανάγκαζε τους άντρες να γίνονται πειρατές, προαγωγοί γυναικών, δουλέμποροι ή λαθρέμποροι αλκοόλ προς τις ακτές των πολύ κοντινών και ελκυστικών ΗΠΑ τα χρόνια της ποτοαπαγόρευσης.
Το "Λαθρεμπόριο" εκδόθηκε το 1938, απέσπασε τα εγκώμια των σημαντικότερων διανοουμένων της εποχής του και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.





Τον Απρίλιο του 2009, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες , παραδίδει ένα αντίγραφο του βιβλίου «Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» στον Αμερικανό  πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια της 5ης Συνόδου της Λατινικής Αμερικής, το βιβλίο γίνεται best seller και στην Αμερική.



Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής 

Α/Β τόμος 

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΟ ΓΚΑΛΕΑΝΟ

Πολιτική ιστορία 
μετάφραση: Φώντας Κονδύλης
Κουκίδα   2008   268 σελ. 
Επανέκδοση: "Θεωρία", 1982.


Τιμή 24,00 € από 26,63

Η τιμή αφορά το set των δύο τόμων.





«Έθνος που μόνο υπακούει δεν είναι ελεύθερο» Εντ. Γκαλεάνο

Έτος 1982. Ένας κόσμος πανάρχαιων πολιτισμών και σπάνιας λεπτότητας έρχεται να ραπίσει το αυθάδες πρόσωπο της απανταχού καταναλωτικής κοινωνίας των «πολιτισμένων» εθνών, με μόνη την αποκάλυψη του αίματος που ρέει ακατάπαυστα από τις ανοιχτές φλέβες του, καθώς σφαδάζει αλλού ετοιμοθάνατος, κι αλλού μαχόμενος για το δικαίωμα να υπάρξει. 

Αν οι εφιάλτες της ανθρωπότητας έχουν πάψει προ πολλού ν' ανήκουν στη σφαίρα των μεταφυσικών φόβων, το βιβλίο αυτό του Εντουάρντο Γκαλεάνο ανήκει στους τρομαχτικούς εκείνους εφιάλτες του 20ου αιώνα, που έχουν υλική υπόσταση κι ακόμη υλικότερο στόχο: την αφύπνιση της ενοχής των χορτασμένων κοινωνιών που είναι έτοιμες, ακόμα μια φορά, να δεχτούν αδιαμαρτύρητα την προσβολή ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου στο όνομα της καταναλωτικής ελευθερίας και των «ελεύθερων» συναλλαγών
Οι "Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής" φωτίζουν ανελέητα. Ό,τι συμβαίνει στη Λατινική Αμερική και όχι μόνον εκεί , συμβαίνει με τη συνενοχή της άγνοιας που βολεύει, της αδιαφορίας που καιροφυλαχτεί και της υποκρισίας.
Μπεστ σέλλερ σ' όλες τις χώρες που κυκλοφόρησε 


«Όχι μόνο οι ΗΠΑ, αλλά και μερικές ευρωπαϊκές χώρες έχουν σπείρει δικτατορίες σε όλο τον κόσμο. Και νιώθουν ότι θα μπορούσαν να διδάξουν τι σημαίνει δημοκρατία». Εντ. Γκαλεάνο



                                                                          Ara Guler     Istanbul





Διαδρομές 
στο Φανάρι, 
τον Μπαλατά 
και τις Βλαχερνές 

Αλέξανδρος Μασσαβέτας



Εκδότης: Ιστός 2013   σελ. 360
ISBN: 9786054640140



Τιμή 19,10 από 21,30 ευρώ






Μετά την καταξιωμένη "Πόλη των Απόντων" ο Αλέξανδρος Μασσαβέτας ξεναγεί τον αναγνώστη, βήμα-βήμα, σε τρεις από τις ιστορικότερες γειτονιές της Επταλόφου: το Φανάρι, το πνευματικό και εθνικό κέντρο του Ελληνισμού με τις εκκλησίες του, τα Πατριαρχεία, τα φημισμένα σχολεία του· 
τον Μπαλατά με τις εβραιογειτονιές του και τις θρυλικές Ρωμαίικες ταβέρνες· 
τις Βλαχέρνες με το μακραίωνο βυζαντινό παρελθόν και το μοναδικό τους συμβολισμό.
Πρόκειται για ένα οδοιπορικό στο χώρο και το χρόνο, μια ανασκόπηση των μνημείων και της δαιδαλώδους κοινωνικής ιστορίας των διαφορετικών πληθυσμών που διαμόρφωσαν τον αστικό ιστό στις γειτονιές του Κερατίου. 
Έμφαση δίνεται στα ρωμαίικα μνημεία και την ιστορία των τοπικών ρωμαίικων κοινοτήτων, πάντοτε όμως υπό το πρίσμα της ένταξής τους στο γενικότερο καλειδοσκόπιο της πολυπολιτισμικής κληρονομιάς της Πόλης από τη βυζαντινή περίοδο μέχρι σήμερα.

Περιεχόμενα 
Μεταμορφωμένη σε Ιστάνμπουλ
Ο Πέμπτος και ο Έκτος Λόφος της Πόλης

1. Τα μετά την Άλωση
Η Άλωση και η τύχη των ηττημένων
Ο εποικισμός της Πόλης: αναγκαστική μετοικεσία και κίνητρα για εθελούσια μετεγκατάσταση
Ο Γεννάδιος: Πατριάρχης και "Εθνάρχης"
Η διαρπαγή των εκκλησιών από τους διαδόχους του Μωάμεθ
Το Πατριαρχείο εντός του Οθωμανικού δημοσιονομικού συστήματος
Η επιβίωση των θυλάκων στη χωροταξία της Πόλης

2. Φανάρι
Η άνοδος του Φαναρίου και των Φαναριωτών
Η δημιουργία μιας νέας "ευγενούς" πλουτοκρατίας
Βλαχία και Μολδαβία: "Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο"
Ο Αιώνας των Φαναριωτών της ρουμανικής ιστορίας
Η Ελληνική Επανάσταση και "τα δεινά" του Φαναρίου
Το τέλος του ρωμαίικου Φαναρίου
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης
Η αρχή της Οικουμενικότητας και η αμφισβήτησή της στην Τουρκία
Νέα εποχή: διεθνές κύρος, εσωτερική στήριξη





'55

Μυθιστόρημα
ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ


ΑΓΡΑ 2012 449 σελ.
ISBN 978-960-505-044-3 

Βραβείο Ν. Θέμελη Δήμος Άνδρου - Περιοδικό Αναγνώστης

Τιμή 18,90 € από 21,00






Η ΜΑΡΙΚΑ Η ΤΑΤΑΥΛΙΑΝΗ, μια Πολίτισσα κυρά, λογία μα και μποέμισσα, μέσα από την μακρά αφήγηση του βίου της, αναφέρεται παράλληλα, άλλοτε περιληπτικά κι άλλοτε διεξοδικά, σε περιστατικά και σε πρόσωπα, με έμφαση στην κοινωνική ζωή των Ρωμιών και των Τούρκων και στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και συμπολιτών της που ανήκουν σε άλλες μειονοτικές ομάδες, οι οποίες συνδιαμορφώνουν την ανθρωπογεωγραφική ταυτότητα της Πόλης του περασμένου αιώνα. Ο λόγος της διακόπτεται συχνά από σπαρακτικά ιντερμέδια της διαταραγμένης μνήμης της που είναι στοιχειωμένη απ' τα ανεπούλωτα τραύματα της συνταρακτικής για την πολίτικη ομογένεια -μα και για όλη την Ρωμιοσύνη- εποχής του προσχεδιασμένου τουρκικού πογκρόμ του Σεπτεμβρίου του 1955 εναντίον κάθε ρωμαίικου στοιχείου, το οποίο -με την συνεπικουρία και άλλων μέτρων που είχαν προηγηθεί ή ακολούθησαν τα Γεγονότα- οδήγησε στην συρρίκνωση της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Κωνσταντινούπολης.


                                                                   Τραμ στα Ταταύλα


-«Τα λέγω και συνταράζονται τα σωθικά μου. Μα δεν γίνεται αλλιώς, μανίτσα μου. Διες τώρα τι τραβήξαμε απ’ εκείνον… Αυτός ήταν ο Ισμέτ πασάς, ο Ινονού, που ήταν ο πρωθυπουργός του Ατατούρκ και το δεξί του χέρι» ….

-«Σε τι αμαρτίες πέσαμε άραγε, Παρθένα μου; Τι, θα αφήσεις να μας τα πάρουνε όλα οι Οθωμανοί; Τα κειμήλια της Ρωμιοσύνης; Που βάσταξε πεντακόσια χρόνια από τότε που έπεσε η Πόλη μας στα χέρια του Πορθητή που τη διαγούμισε απ’ άκρου εις άκρον; … Μην τους αφήσεις να τη μακελέψουνε ξανά την Πόλη μας. Θα μαγαρίσουν τις εκκλησιές και τ’ αγιάσματα, θα ταράξουν τη γαλήνη των νεκρών, θα κάνουν γιουρούσια στα σχολειά μας, θα κουρσέψουν τα μαγαζιά μας, θα κουρελιάσουν τις προίκες των κοριτσιών μας»





ΙΟΥΣΤΙΝΗ- ΒΑΛΤΑΣΑΡ-ΜΑΟΥΝΤΟΒΙΛ-ΚΛΕΑ 

Το κεντρικό πρόσωπο σ' όλη την τετραλογία είναι η Αλεξάνδρεια, πόλη εξωτική και παρηκμασμένη, γεμάτη ομορφιά και γραφικότητα, σύμβολο ενός κόσμου κατ' εξοχήν ερωτικού. Ο έρωτας, το πάθος, η ζήλια, αλλά και το μυστήριο που υπορρέει τον μύθο, συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος μοναδικού, έντονου και εξαιρετικά αισθησιακού.



Αλεξανδρινό κουαρτέτο 

ΛΟΡΕΝΣ ΝΤΑΡΕΛ

μετάφραση: Μαριάννα Παπουτσοπούλου

 Μεταίχμιο 2009 997 σελ.
ISBN 978-960-455-700-4


Τιμή (μειωμένη) 20,00 € από 53,50









Το αριστούργημα του Λόρενς Ντάρελ, ενός από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς του β΄ μισού του 20ού αιώνα, είναι ένα ολοζώντανο έργο το οποίο επαινέθηκε όσο λίγα. Τζαστίν, Μπαλτάζαρ, Μαουντόλιβ και Κλέα, τα πρόσωπα που δίνουν το όνομά τους στα βιβλία αυτής της τετραλογίας, διαπλέκονται μεταξύ τους ενώ πέμπτη πρωταγωνίστρια η πόλη της Αλεξάνδρειας. 


«Στην πραγματικότητα το επίτευγμα του Ντάρελ σχεδόν 50 χρόνια μετά την πρώτη ολοκληρωμένη του μορφή παραμένει περίτεχνη σύνθεση όπου πρωταγωνιστούν μια ιστορική πόλη (η Αλεξάνδρεια), μια εποχή (τα χρόνια πριν από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και τα χρόνια του πολέμου) και ένας κόσμος που συντίθεται ως τοιχογραφία γεμάτη μαγικούς φθορισμούς και αδιόρατες αποχρώσεις. Η Αλεξάνδρεια είναι η πόλη όπου συνυπάρχει το πνεύμα της πρακτικής και λογοκρατικής Δύσης με τον ενορατικό και ονειρικό κόσμο της Ανατολής. Το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο αποτελεί έναν ύμνο, όπως και έναν αποχαιρετισμό προς το ύφος, από τα σπουδαιότερα μυθιστορήματα ατμόσφαιρας της μεταπολεμικής εποχής, η σημασία του οποίου μάλιστα είναι ακόμη μεγαλύτερη αν σκεφθεί κανείς ότι η εποχή στην οποία παραπέμπει αναδύεται μέσα από το προοίμιό της. Ειδικά για μας έχει ειδικότερη σημασία αφού ενέπνευσε ένα από τα καλύτερα έργα της μεταπολεμικής πεζογραφίας μας: τις Ακυβέρνητες πολιτείες του Στρατή Τσίρκα.» Αναστάσης Βιστωνίτης



«Η μελέτη του Μανώλη Μαραγκούλη είναι έργο επιστημονικά άρτιο και αναγνωστικά ενδιαφέρον, που συμβάλλει στην πληρέστερη γνωριμία μας με τις ιδεολογικές, καλλιτεχνικές και πολιτικές διεργασίες της εποχής του Μεσοπόλεμου, οι οποίες - στο βαθμό που τους αναλογεί - συνετέλεσαν και στη διαμόρφωση του πολύμορφου μεταπολεμικού πεδίου» . 
Δημήτρης Κόκορης





"Καιρός να συγχρονισθώμεν"

Η Αίγυπτος και η αιγυπτιώτικη διανόηση (1919-1938)


Μανώλης Μαραγκούλης

Gutenberg 2011 612 σελ.
ISBN 978-960-01-1407-2, 


Τιμή 33,00 € από 37,00








Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου εστιάζει στη φύση και στον τύπο των στάσεων που η αιγυπτιώτικη λογιοσύνη υιοθετεί, καθώς αυτή έρχεται αντιμέτωπη με την πολιτιστική αναγέννηση της Αιγύπτου, κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.
Για την πραγμάτευση του θέματος αντλούνται θεωρητικές υποθέσεις της διεπιστημονικής μεθοδολογίας των μετα-αποικιακών σπουδών, ειδικότερα εκείνων που εισηγούνται μια αντι-αφήγηση του οριενταλιστικού και αποικιακού τύπου λόγων, ενώ αξιοποιείται αναλόγως και η φουκωκική αντίληψη της αλληλόδρασης εξουσίας και παραγωγής γνώσης. Η μελέτη συνεξετάζει αντιστικτικά ένα ευρέως φάσματος ετερογενές σώμα κειμένων (λογοτεχνικά, ιστοριογραφικά, λαογραφικά, δημοσιογραφικά, περιηγητικά κ.ά) που παράγονται από την αιγυπτιώτικη διανόηση. Εκ παραλλήλου, ερευνάται ο τύπος των σχέσεών τους με την αποικιοκρατική ιδεολογία Βρετανών αξιωματούχων, καθώς και με αντι-αποικιακής κατεύθυνσης κείμενα Αιγύπτιων διανοητών.
Ανάμεσα στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, η δεσπόζουσα ιδεολογία της επίσημης αιγυπτιώτικης διανόησης εδραιώνεται στο εκπεφρασμένο ιδεολόγημα της εκπολιτιστικής αποστολής του Έλληνα εμπόρου, του επιστήμονα και του λόγιου. Αυτή η ιδεολογική κατασκευή επικυρώνεται από τη μεγάλη αφήγηση της συνεχούς ιστορικής παρουσίας των Ελλήνων στην Αίγυπτο από την απώτατη φαραωνική εποχή. Ως εκ τούτου, η οικονομική και πολιτιστική πρόοδος των Αιγυπτίων αποδίδεται στην καταλυτική επίδραση των Ελλήνων και κατ'επέκταση των Ευρωπαίων.
Από το άλλο μέρος, η κυρίαρχη αιγυπτιώτικη ιδεολογία επιφυλάσσει ένα τοπίο σιωπής για τα ιθαγενή υποτελή στρώματα. Με παραπλήσιο τρόπο αντιμετωπίζονται οι υπάλληλες τάξεις του Έλληνα "μικρού λευκού". Ωστόσο, μετά τα μέσα περίπου της δεκαετίας του '30, στη συζήτηση αρχίζει να παρεμβαίνει όλο και πιο δυναμικά η μαρξιστική διανοητική κοινότητα της γενιάς του Τσίρκα επιχειρώντας την ανασκευή της συλλογικής ταυτότητας. Η διανόηση αγωνιά για το μέλλον της παροικίας και επιστρατεύει, συνήθως ανεφάρμοστα, προγράμματα "στοχαστικών προσαρμογών".











Αναφορά στα ευπώλητα:










Μέρες Αλεξάνδρειας 


Δημήτρης Στεφανάκης

Διεθνές βραβείο ΚΑΒΑΦΗ πεζογραφίας 2011

 Ψυχογιός 2011 724 σελ.
ISBN 978-960-496-380-5 


Τιμή 18,00 € από 19,90






Στην Αλεξάνδρεια των αρχών του εικοστού αιώνα η πολυγλωσσία της καθημερινότητας, το πολυφυλετικό πανηγύρι, ο γρήγορος πλουτισμός αλλά και η εξίσου αιφνίδια πτώση έχουν τους δικούς τους κανόνες, τους οποίους οι Αλεξανδρινοί γνωρίζουν καλά. Κάπου στο βάθος προβάλλει η Ιστορία: δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η Ευρώπη του μεσοπολέμου, οι εθνικές συμφορές στη Μεσόγειο, η πτώση των ναυτικών αυτοκρατοριών, η έξαρση του εθνικισμού. Μια οικογένεια Ελλήνων καπνοβιομηχάνων ζει το μικρό της θαύμα με φόντο την ελληνική παροικία της πόλης. Η μοίρα της δένεται ανεπίλυτα με τον Λιβανέζο Ελιάς Χούρι και τη Γαλλο-Ελβετίδα Υβέτ Σαντόν. Ιστορίες εμπορίου, πολιτικής, έρωτα και κατασκοπείας. Κάθε άνθρωπος της διασποράς έχει την ιστορία του, την οποία είναι πάντα πρόθυμος να διηγηθεί, παραλείποντας ωστόσο συχνά ένα μικρό μυστικό. Από την Κωνσταντινούπολη ως τη Μασσαλία και από το Παρίσι ως τη Βιέννη ο κοσμοπολιτισμός δίνει τη δική του παράσταση. Όμως έρχεται η στιγμή που τα φώτα χαμηλώνουν στην Αλεξάνδρεια και η πόλη βυθίζεται αργά αλλά σταθερά στο σκοτάδι της παρακμής. 

«Για τον Δημήτρη Στεφανάκη είναι σαφές ότι η υπόθεση λογοτεχνία είναι αποτέλεσμα μιας σκληρής και μεθοδικής δουλειάς, έρευνας και διαβάσματος των πηγών, καθώς τα βιβλία του έχουν ιστορικό υπόβαθρο.  

Με τις "Μέρες Αλεξάνδρειας" ξεκίνησε μια σοβαρή ενασχόληση με αυτό που θα ονόμαζε ελληνικό κοσμοπολιτισμό της περιόδου 1860-1940, με την ευρύτερη δυνατή έννοια και γεωγραφική εξακτίνωση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι "Μέρες Αλεξάνδρειας" μεταφράζονται και στα αραβικά από το Εθνικό Κέντρο Μετάφρασης του Καΐρου.»      Νίκος Βατόπουλος





Αναζητήστε τα βιβλία σας, 
Επικοινωνήστε με το "Σελιδοδείκτη":

τηλ.κιν.   6957502380              τηλ.σταθ.    2310230590 
     
email        books.iordanis@gmail.com

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Βιβλιοπροτάσεις 10-02-2014, το βιβλιοπωλείο των εξαίρετων βιβλίων.



                                    James Joyce               “Shakespeare and co” 1920


Ο μόνος τρόπος να μεταφρασθεί η Αγρύπνια ήταν να ξαναγραφεί το έργο από τον μεταφραστή στα δικά του «αγρυπνοελληνικά» όπως και έγινε.



Η αγρύπνια των Φίννεγκαν 

ΤΖΕΗΜΣ ΤΖΟΥΣ


μετάφραση:Ελευθέριος Ανευλαβής

Κάκτος 2013 
Α τόμος 757 σελ.
Β τόμος 844 σελ.


Τιμή € 50,00

Η τιμή αφορά το set των δύο τόμων




-“Πάνω σε μια παραδοσιακή ιρλανδική μπαλάντα βασίστηκε ο Τζόις για να στήσει το έργο του "Η Αγρύπνια των Φίννεγκαν" 
O Τιμ Φίννεγκαν, προσπαθεί ν' ανέβει μεθυσμένος σε μια σκάλα. Μοιραία όμως πέφτει, χτυπά στο κεφάλι του και πεθαίνει. Ύστερα, συγγενείς και φίλοι τον βάζουν στο νεκροκρέβατο και αρχίζουν να τον θρηνούν. 
Δεδομένου ότι ο Τιμ ήταν δεινός πότης του έβαλαν ένα μπουκάλι ουίσκι στο προσκέφαλο και ένα βαρέλι μπύρα στα πόδια για να τον τιμήσουν. Ετσι τον μοιρολόγησαν, έτσι ξαγρύπνησαν γι' αυτόν. Κάποια στιγμή όμως οι παριστάμενοι «ήλθανε στα χέρια». Κάποιος εκσφενδόνισε το μπουκάλι με το ουίσκι (στα ιρλανδικά σημαίνει «νερό της ζωής») σε κάποιον άλλο. Μια σταγόνα ουίσκι έπεσε απροσδόκητα στα χείλη του πεθαμένου. Ο Τιμ αγαλλίασε και σηκώθηκε, ζωντάνεψε! Τότε οι συγγενείς και οι φίλοι του, θορυβημένοι καθώς ήταν, του είπαν ότι καλά ήταν εκεί, ότι έπρεπε να μείνει εκεί, να μη σηκωθεί.”   Γρ. Μπέκος

-"Η αγρύπνια των Φίννεγκαν", ένα βιβλίο για τα πάντα: τη μυθολογία, τη θεολογία, τη φιλοσοφία, την ιστορία, τη φύση, τη μουσική, την κοινωνιολογία, την αστρολογία, την αλχημεία, το μυστήριο, τη σεξουαλικότητα, τον άνθρωπο, την ανθρωπότητα, τον κόσμο εν γένει. Το σκοτεινό, χιουμοριστικό, λογοπαικτικό, προκλητικό, άσεμνο (αν οι κήνσορες μπορούσαν να το διαβάσουν, θα το είχαν απαγορεύσει), ανεννόητο βιβλίο του Τζόυς. Το μοναδικό, μαύρο διαμάντι της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το "κύριο ειρωνικό έπος της εποχής μας", που ταρακούνησε το λογοτεχνικό κατεστημένο και άλλαξε τον τρόπο που βλέπαμε τη λογοτεχνία.



-«Στην Αγρύπνια η γλώσσα είναι ο κύριος πρωταγωνιστής. Είναι το μέσον δια του οποίου εκφέρεται το μήνυμα που είναι η ίδια η γλώσσα, δηλαδή ο κόσμος μας τον οποίον δι αυτής δημιουργούμε, κατανοούμε και εκφράζουμε. Η γλώσσα της Αγρύπνιας φαίνεται αντιφατική και κλειδωμένη σ’ έναν φαύλο κύκλο, που σταματά τον συνηθισμένο στη γραμμική ροή της διήγησης των βιβλίων αναγνώστη, και αρχικά τον απωθεί, κάνοντάς τον να παρατήσει ίσως το βιβλίο. 
Εν τούτοις, όταν μπορέσει έστω και να κρυφοκοιτάξει μέσα από την γλώσσα τον Κόσμο (κόσμημα) της Αγρύπνιας θα γοητευθεί από τα χρώματα, τον ρυθμό και τα αινίγματα. Θα παγιδευτεί στη γοητεία του ερωτήματος, του λογοπαίγνιου, της αντίθεσης και της αντίφασης των ηρώων που είναι πολλοιένας, όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά, φορείς μια ενοχής προπατορικής ες αεί… 
Θα προσεγγίζει την Ιθάκη της Αγρύπνιας, αλλά ποτέ δεν θα φτάνει εκεί. Κι αν γυρίσει να την κοιτάξει αυτή θα χαθεί. Κι αν προσπαθήσει να την πιάσει είναι σκιά κι αγέρας. Η ίδια η ζωή. 
Η Αγρύπνια είναι η ιστορία του ανθρώπου, αλλά και η ανθρώπινη κωμωδία. Το γοητευτικό, αστείο, παιχνίδι, που όμως, όπως κάθε παιχνίδι είναι ταυτόχρονα πολύ σοβαρό πράγμα– η ίδια η ζωή και ο θάνατος με το οποίον όσο ζούμε παίζουμε μαζί του χωρίς αυτός να υπάρχει. Μετά υπάρχει μόνος του χωρίς κανέναν για να παίξει. Υπάρχει; 
Στην αρμονία του Θεού, όλα, συγκρουόμενα ή αρμονικά υπάρχοντα, αντιφατικά και αντίθετα υπάρχουν, συμπίπτοντα... 
“Η αγρύπνια των Φίννεγκαν” είναι γραμμένη σε μια χαοτική γλώσσα, επινοημένη για να περιγράψει και αναπαραστήσει το χαόκοσμο «chaosmos» των Φίννεγκαν και του Τζόις και το δικό μας. Ομως, «υπάρχει πολλή μπαγαποντόπλακα στην Φιτιλοαγρύπνια των αστειοχωριατοφίννεγκαν...».     Ελευθέριος Ανευλαβής

-«Λένε ότι είναι σκοτεινό. Το συγκρίνουν φυσικά με τον Οδυσσέα . Αλλά η δράση στον Οδυσσέα ήταν το περισσότερο την ημέρα και η δράση στο καινούργιο μου έργο λαμβάνει χώρα κυρίως τη νύχτα. Είναι φυσικό τα πράγματα να μην φαίνονται τόσο καθαρά τη νύχτα. Δεν είναι;»  J. Joyce

-“Προτείνω απερίφραστα την Αγρύπνια των Φίννεγκαν του Τζέιμς Τζόις στη θηριώδη μετάφραση από τον άγνωστό μου γιατρό Ελευθέριο Ανευλαβή.” Γιώργος Bέλτσος




Τρία εξαίρετα λογοτεχνικά βιβλία με άξονα ψυχικά σύνδρομα, Κόρσακοφ-Τουρέτ-Frigoli:

"Ο Φοτορινό επιτυγχάνει μια επιδέξια σύνδεση ανάμεσα στην αναζήτηση του εαυτού, την ιστορία μιας οικογένειας και το θεμελιώδες ερώτημα για το μυστήριο της ύπαρξης του ανθρώπου -αυτού του ζώου του προικισμένου με μνήμη-, ανάμεσα στη χειραφέτηση και την αυτοκαταστροφή, την αισιοδοξία και την απελπισία".    Le Monde


Κόρσακοφ
 
Eric Fotorino

μετάφραση: Στέργια Κάββαλου

Πόλις,  2013       464 σελ.

ISBN 978-960-435-301-9,

Τιμή 16,20 € από 18,00








"Ο Φοτορινό έγραψε ένα μεγάλο μυθιστόρημα για τη μνήμη και τη λήθη, μια τεράστια ποιητική τοιχογραφία. Ένα υπέροχο εγκώμιο της μυθιστορηματικής επινόησης και της δύναμης του μυθιστορήματος". Le Magazine Litteraire

To 1887 o Ρώσος ψυχίατρος Σεργκέι Σεργκέγιεβιτς Κόρσακοφ περιέγραψε καταλεπτώς ένα ψυχικό σύνδρομο που τελικά φέρει το όνομά του. Το σύνδρομο Κόρσακοφ είναι το αλτσχάιμερ των νέων.

Ο ήρωας, διακεκριμένος γιατρός, πάσχει από το σύνδρομο Κόρσακοφ, μια γενικευμένη διαταραχή της μνήμης, ένα από τα συμπτώματα της οποίας είναι η μυθοπλασία, δηλαδή η απόπειρα αντιστάθμισης των κενών της μνήμης, μέσω της επινόησης νέων, πειστικών αλλά ψευδών, αναμνήσεων. Εδώ στηρίζει τη δική του μυθοπλασία ο Φορορινό, δίνοντας στον ήρωά του την ευκαιρία να κατασκευάσει τη βιογραφία του. Μπορεί να είναι να πάντα... αλλά όχι ο εαυτός του.

--“Όσο σβήνονται οι άμεσες αναμνήσεις μου, τόσο ενεργοποιείται μια πολύ παλιά μνήμη. Ξαναβρίσκω τις φωνές, τα αρώματα της παιδικής μου ηλικίας, τα πρόσωπα που είχαν αποκοιμηθεί κάτω από το στοίβαγμα των ημερών. Ποτέ δεν είχα κατεβεί τόσο βαθιά. Είναι ένα σημάδι-προάγγελος. Η αναλαμπή δεν θα κρατήσει για πολύ. Σύντομα θα έχω ξεχάσει όλα όσα συνδέονται με τη ζωή μου. Αυτή η νύχτα που τόσο θέλησα να τη διώξω από πάνω μου είναι εδώ, σίγουρη ότι στο τέλος θα νικήσει. Όταν θα έχει τυλίξει στο σκοτάδι τις μικρές ανοιχτόχρωμες ψηφίδες της συνείδησής μου δεν θα έχει μείνει τίποτα. Θα έχει έρθει η ώρα που θα αρχίσω να λέω παραμύθια. Δεν θα πάψω να επινοώ ζωές για τον εαυτό μου. Θα γίνω καλλιτέχνης, τραγουδιστής σε βαριετέ, κτηνίατρος για ελέφαντες στην Αφρική. Η πιο ασήμαντη από τις σκοτούρες μου...”


                                             “Η κραυγή”   Edvard Munch



“Μια ιδιαίτερη αστυνομική ιστορία που μας εισάγει στον πολύπλοκο ψυχισμό των ανθρώπων που πάσχουν από το σύνδρομο Τουρέτ, με την ένταση και την αγωνία του αστυνομικού θρίλερ!” 
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης



Οι σκιές του Μπρούκλιν 

Τζόναθαν Λέθεμ


μετάφραση:  Κώστας Καλτσάς

Κέδρος   2013         419 σελ.


ISBN 978-960-04-4410-0 

Τιμή 14,40 € από 16,60






“Εμαθα γι' αυτό διαβάζοντας τα δοκίμια του Ολιβερ Σακς και γρήγορα ένιωσα να με κινητοποιεί ένα αίσθημα ταύτισης - φαίνεται όμως ότι αυτή ανέδειξε κάποια εσώτερη ουσία της σχέσης μου με τη γλώσσα και τον κόσμο. Το μυθιστόρημα είναι γραμμένο, κατά κάποιον τρόπο, από τα μέσα.” Τζ.  Λέθεμ

O Λάιονελ Έσρογκ, το επονομαζόμενο Τσίρκο Τεράτων του Μπρούκλιν, είναι ένα ορφανό που πάσχει από το σύνδρομο Τουρέτ, μια νευρολογική διαταραχή που τον υποχρεώνει να φωνάζει και να μετράει ψυχαναγκαστικά, να διαλύει τη γλώσσα με αναπάντεχους και πρωτότυπους τρόπους. 
Μαζί με άλλους τρεις "βετεράνους" του Ορφανοτροφείου Αρρένων Αγίου Βικεντίου, δουλεύει για τον μικροκακοποιό Φρανκ Μίννα σε μια υπηρεσία σοφέρ, πίσω από την οποία κρύβεται ένα άτυπο πρακτορείο ντετέκτιβ. 
Η ζωή χωρίς τον Φρανκ Μίννα, τον χαρισματικό Βασιλιά του Μπρούκλιν, θα ήταν αδύνατη, οπότε κανείς τους δε νοιάζεται αν οι δουλειές που τους αναθέτει δεν είναι ακριβώς νόμιμες. Αλλά όταν ο Φρανκ δολοφονείται, ο ένας συνάδελφος του Λάιονελ καταλήγει στη φυλακή, οι άλλοι δύο διεκδικούν την αρχηγία και η χήρα του Φρανκ εξαφανίζεται, ο Λάιονελ χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια του. 
Αυτός ο απόβλητος, που δεν μπορεί να ολοκληρώσει σωστά ούτε μια απλή κουβέντα, θα επιχειρήσει να ξεδιαλύνει την υπόθεση ενώ προσπαθεί να τιθασεύσει τις λεκτικές καταιγίδες που ξεσπούν στο μυαλό του. 
 "Οι σκιές του Μπρούκλιν" είναι ένας γοητευτικός, ευρηματικά περίεργος και απόλυτα καθηλωτικός φόρος τιμής στις κλασικές ιστορίες ντετέκτιβ, υπερβαίνοντας ταυτόχρονα τα όρια του είδους.





Σύνδρομο Fregoli

Το τίμημα να είσαι ένας άλλος 

Μανώλης Πρατικάκης 
 
Καλέντης  2013  312 σελ. 

ISBN 978-960-219-278-8, 

Τιμή 12,60 € από 14,00






Το «Σύνδρομο Fregoli», όπως ονομάστηκε στην Ψυχιατρική, είναι η περίπτωση να φαντάζεται κάποιος ότι είναι "'άλλος", προέρχεται από τον Ιταλό ηθοποιό Λεοπόλντο Φρέγκολι (1867-1936), ο οποίος είχε την σπάνια ικανότητα να μεταμορφώνεται σε χρόνο μηδέν.

Το νέο βιβλίο του πολυβραβευμένου Μανόλη Πρατικάκη, "Σύνδρομο Fregoli - Το τίμημα να είσαι ένας άλλος", δομείται πάνω σε μία νουβέλα και δύο αφηγήματα που παντρεύουν την ψυχιατρική με τη λογοτεχνία.
Με σκηνικό του την αυτοκρατορία της ψυχής, ο συγγραφέας αξιοποιεί την πρώτη ύλη του -το φαντασιακό παράδοξο κόσμο του νου και τις εκτροπές του-, μεταμορφώνοντας τρία πρόσωπα που νοσούν ψυχικά σε τρεις γοητευτικές λογοτεχνικές περσόνες. Οι φιγούρες, μέσα στην καθημερινότητα και την τραγικότητά τους, μετατρέπονται σε μια μεγαλειώδη αλληγορία για το κατακερματισμένο και εφιαλτικά αποπροσωποποιημένο σύγχρονο άνθρωπο. Στον απόηχο των ιστοριών ένα ερώτημα απαιτεί να απαντηθεί: Μήπως εντέλει ο πολιτισμός μας είναι αυτός που νοσεί, με την ακόρεστη απληστία του και την απώλεια κάθε πηγαίου και αυθεντικού. Η νουβέλα "Σύνδρομο Fregoli" και τα δύο αφηγήματα "Μπρους Λι", "Μια παράδοξη τύφλωση" είναι απαλλαγμένα από ψυχιατρική θεωρία και εστιάζουν στην ανθρώπινη ιστορία. 

" Στα δικά μου μάτια δείχνει σαφής η πρόθεση του Πρατικάκη μέσα από αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο του, όπου η ποιητική του δεινότητα υποτάσσεται και υπηρετεί την περιγραφή και την παρουσίαση των ανθρώπων και των θεραπειών τους. Το μήνυμά του όπως το αντιλαμβάνομαι, λέει το εξής: Χωρίς τη λογοτεχνία η ψυχιατρική στεγνώνει επικίνδυνα". 
(Από τον πρόλογο του βιβλίου, Γιάννης Ζέρβας καθηγητής Ψυχιατρικής –ποιητής)


Τέλος το τελευταίο βιβλίο , 5ο στα ελληνικά, του πιο διάσημου κλινικoύ νευρολόγου στον κόσμο, καθηγητή στο Κολούμπια, Όλιβερ Σακς:



Το νησί των τυφλών στα χρώματα και Τα νησιά των κυκάδων 

Oliver Sacks

μετάφραση:Άννυ Σπυράκου, Κώστας Πόταγας

Άγρα   2013           360 σελ.
ISBN 978-960-505-074-0 

Τιμή 17,80 € από 19,50








Πώς θα ήταν άραγε η περιπλάνηση σε έναν κόσμο δίχως χρώματα; 

 -- «Το βιβλίο αυτό είναι στην πραγματικότητα δύο βιβλία, δύο ανεξάρτητες αφηγήσεις των δύο παράλληλων αλλά ανεξάρτητων περιηγήσεών μου στη Μικρονησία. Πήγα εκεί ως νευρολόγος ή νευροανθρωπολόγος, με σκοπό να δω πώς ανταποκρίνονται άτομα και κοινότητες σε ασυνήθιστες ενδημικές συνθήκες. 
Στο μυαλό μου τα νησιά ήταν τόποι ξεχωριστοί, μακρινοί και μυστηριώδεις· μου ασκούσαν γοητεία ακαταμάχητη αλλά μου ενέπνεαν και μεγάλο φόβο. Διάβασα για ναυαγούς, για ερημικά νησιά, για νησιά-φυλακές και νησιά για τους λεπρούς. Ημουν πολύ ευεπηρέαστος και υιοθετούσα με ευκολία τα δημιουργήματα της φαντασίας των άλλων. 
Αργότερα, στις αναγνώσεις μου κυριάρχησαν τα αληθινά επιστημονικά χρονικά. Ετσι το επιστημονικό πάθος και η περιέργεια επιβλήθηκαν στην αίσθηση του ρομαντικού, του μυθικού και του μυστηριώδους. 
Διότι τα νησιά είναι κατά κάποιο τρόπο πειράματα της φύσης, τόποι ευλογημένοι ή καταραμένοι από τη γεωγραφική ιδιομορφία τους να προσφέρουν καταφύγιο σε μοναδικές μορφές ζωής – στους άι-άι και στους πόττο, στα διάφορα είδη των λεμούριων της Μαδαγασκάρης, στις πελώριες χελώνες των Γκαλαμπάγκο και στα γιγάντια πτηνά της Νέας Ζηλανδίας που δεν γνωρίζουν την πτήση –, όλα είδη ή γένη ιδιότυπα που ακολούθησαν ένα ξεχωριστό εξελικτικό μονοπάτι σε απομονωμένους οικότοπους. 
Ετσι η φράση που είχα διαβάσει τότε σε κάποιο από τα ημερολόγια του Δαρβίνου μού είχε προκαλέσει παράξενη ευχαρίστηση: Οταν αντίκρισε για πρώτη φορά το καγκουρώ στην Αυστραλία, το βρήκε τόσο απίθανο και εξωτικό ώστε αναρωτήθηκε μήπως προέρχεται από μία δεύτερη Δημιουργία…
Γνωρίζοντας λοιπόν ότι η συγγενής αχρωματοψία είναι κληρονομική, παρόμοια με τη συγκεκριμένη μορφή της κωφότητας, δεν μπορούσα να αποφύγω να αναρωτηθώ με τη σειρά μου μήπως κάπου στον πλανήτη μας υπήρχε το νησί, το χωριό ή η κοιλάδα των ανθρώπων που δεν έβλεπαν τα χρώματα.»    Οliver Sacks


                                 
Αναζητήστε τα βιβλία σας, 
Επικοινωνήστε με το "Σελιδοδείκτη": 

τηλ.κιν.    6957502380       τηλ.σταθ.   2310230590 
  
email        books.iordanis@gmail.com